افزایش سهم نرم افزار در سیستم های مخابراتی فناوری است که روز به روز در حال گسترش می باشد و از آن به عنوان فناوری «رادیو نرم افزاری» یاد می شود. مزایایی هم چون کاهش هزینه های پیاده سازی ، سهولت اصلاح و به روز رسانی و امکان پشتیبانی از چندین استاندارد بدون نیاز به تغییر سخت افزار، از عوامل گسترش روز افزون این فناوری می باشد. هم چنین رشد چشم گیر توان پردازشی پردازنده ها باعث تسریع عملیاتی شدن این گونه سیستم ها شده است. در پژوهش حاضر سعی شده است با استفاده از روش های نرم افزاری و هم چنین استفاده از سخت افزار مناسب برای دریافت و ارسال سیگنال ها، یک سیستم مخابراتی پیاده سازی شود. با توجه به این که استاندارد gsm بسیار فراگیر و گسترده می باشد و پایانه های ارتباطی آن در دسترس می باشد،این استاندارد به عنوان بستر پیاده سازی انتخاب شده است. سخت افزار مورد استفاده پس از دریافت سیگنال های رادیویی در باند gsm و نمونه برداری، آن ها را به صورت دنباله ای از نمادهای دیجیتال، به حوزه ی نرم افزار ارسال می کند. نرم افزار نوشته شده بر بستر سیستم عامل لینوکس، با دریافت این نمونه ها کلیه عملیات پردازشی لازم برای پیاده سازی شبکه ی gsm ،شامل دمدولاسیون،کدبرداری و روال های تعریف شده در اینترفیس هوایی gsm را بر روی داده ها انجام می دهد. در مسیر ارسال نیز این روال به صورت معکوس انجام می گیرد. به این ترتیب کلیه پردازش های باند پایه توسط نرم افزار صورت می گیرد و می توان سرویس های مختلف ارائه شده در استاندارد را با اجرای نرم افزار مناسب، پیاده سازی نمود. در این سیستم برای سوئچینگ و مدیریت تماس های صوتی از یک سرور voip بر روی کامپیوتر میزبان استفاده شده است. سیستم پیاده شده در واقع یک نقطه ی دسترسی برای gsm می باشد که امکان برقراری مکالمات صوتی پایدار بین مشترکین داخلی را دارا می باشد. هم چنین قابلیت برقرای ارتباط با شبکه های خارجی نیز با استفاده از یک درگاه فراهم شده است. سروری هم برای تبادل پیامک میان مشترکین در نظر گرفته شده است. با استفاده از مفهوم رادیو شناختگر و توابع آن، سازوکاری نیز برای شناختگر شدن سیستم به آن افزوده شده است به این صورت که با انجام عملیات طیف سنجی و اندازه گیری انرژی هر زیرباند، هر کدام که کمترین انرژی را داشت، مورد استفاده قرار می گیرد. تلاشی هم در زمینه ی افزایش مسافت تحت پوشش شبکه با افزودن سخت افزار مناسب انجام شده است. در نهایت می توان گفت این سیستم می تواند به عنوان یک شبکه ی ارتباطی قابل حمل برای مصارف نظامی، امدادی و غیره مورد استفاده قرار گیرد.