این مطالعه به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کربوهیدرات بر عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذا و ترکیبات بدن بچه ماهی سفید دریای خزر انجام شد. ماهی ها با وزن اولیه 2/0 ± 8/0 گرم (میانگین ± انحراف معیار) با پنج جیره (سه تکرار) دارای انرژی و پروتئین یکسان و درصدهای مختلف کربوهیدرات (15، 20، 25، 30 و 35 درصد) به مدت ده هفته و چهار وعده در روز بر اساس اشتها غذادهی شدند. نتایج نشان داد بکارگیری کربوهیدرات تا سطح 35 درصد باعث افزایش برخی از شاخص های رشد از جمله وزن نهایی (wf)، افزایش وزن بدن (wg)، درصد افزایش وزن بدن (bwi)، نرخ رشد ویژه (sgr) و نرخ کارایی پروتئین (per) شده است (05/0p<). همچنین نتایج مربوط به آنالیز ترکیبات بدن نشان داد که افزایش سطح کربوهیدرات باعث افزایش سطح پروتئین و چربی بدن شده است (05/0p<)، بطوریکه بیشترین مقدار پروتئین و کمترین مقدار چربی در بچه ماهیان تغذیه شده با سطح 35 درصد کربوهیدرات مشاهده شد. نتایج آنزیم های گوارشی نشان داد که فعالیت آنزیم های گوارشی بطور معناداری تحت تاثیر سطوح مختلف کربوهیدرات قرار گرفتند و بالاترین فعالین برای آنزیم های آمیلاز، لیپاز، تریپسین و کیموتریپسین در بچه ماهیان تغذیه شده با سطح 35 درصد کربوهیدرات مشاهده شده است نتایج این مطالعه نشان دهنده این است که افزایش سطح کربوهیدرات از 15 تا 35 درصد اثر منفی بر پارامترهای رشد بچه ماهیان سفید نداشت، بنابراین سطح 35 درصد کربوهیدرات در جیره بچه ماهیان 2 الی 3 گرمی سفید دریای خزر می تواند باعث رشد مطلوب، کارایی بهتر پروتئین شود.

فرض کنید g یک گروه آبلی موضعاً فشرده با اندازه ی هار و x یک فضای باناخ و a یک جبر باناخ جابه جایی x- مدول باشد. هم چنین فرض کنید یک تابع وزن بر روی g باشد. در این پایان نامه ابتدا جبر باناخ ، و را برای درنظر گرفته سپس مضارب بر روی آنها را مورد بررسی قرار می دهیم. واژه های کلیدی: گروه آبلی موضعاً فشرده ، جبر باناخ ، مضارب ، وزن