در پایان نامه حاضر به بررسی تحولات ابزارهای بیانی هنری و چگونگی شکل گیری هنر رسانه ای نو در هنر معاصر پرداخته شد. آیا هنر رسانه ای نو در بازگویی دغدغه های زنان هنرمند نقشی موثر ایفا کرده است؟ در این پایان نامه در فصل اول انواع هنر رسانه ای نو مورد بررسی قرار گرفت؛ و در فصل دوم به نمود هنرهای رسانه ای نو در آثار هنرمندان زن معاصر پرداخته شده است که در این راستا هنرمندانی از جمله مونا حاتوم که دغدغه ذهنی او برقراری ارتباط میان سیاست و هنر با استفاده از هنر رسانه ای نو بوده است ( آثار او عموما مفهومی وحول موضوعی خاص شکل گرفته است )و همچنین سندی اسکاگلند هنرمندی است که در آثارش به نقد زندگی و فرهنگ مصرف گرا و روزمره آمریکایی پرداخته است و دیگری لورنا سیمپسون هنرمندی که نژاد پرستی و جنسیت، موضوع اصلی آثارش را تشکیل داده است و خانم جنی هولتزر که معتقد به آموزش توسط هنر بوده است و در نهایت باربارا کروگر هنرش در ارتباط با گسترش سیاست در فرهنگ بود ؛مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته اند. پس از بررسی و تحلیل به این نتیجه رسیده شد که رسانه های جدید(یعنی ویدئو آرت، چیدمان، عکاسی، هنر مفهومی، هنر دیجیتال، هنراجرا و...) در بازگویی دغدغه های زنان هنرمند نقشی موثر وتاثیرگذاری بیشتری نسبت به مواد و متریالهای سنتی در ارائه آثار وتاثیر بر مخاطبین داشته اند. هنرمندان زن معاصر با استفاده از امکانات رسانه های جدید موفق شده اند ضمن آن که نحوه ارائه هنرها را از عرصه ی موزه ها و گالری ها فراتر برده اند با مخاطبین بیشتری ارتباط برقرار کرده و در بیان محتوا موثرتر عمل کرده اند. این پژوهش از طریق روشهای توصیفی،تاریخی و تحلیل محتوا انجام گرفته است؛ نحوه گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و از طریق ترجمه و بررسی اسناد و منابع موجود و مکتوب و مراجعه به سایت های اینترنتی و عکس برداری از آثار،بوده است .