در مطالعه ی حاضر وضعیت بهداشتی و ناهنجاری های رفتاری و عوامل موثر بر آن ها در 401 قلاده سگ ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز بررسی گردید. تحلیل داده ها با آزمون مربع کای و آزمون دقیق فیشر انجام گرفت. فراوانی نسبی انجام شستشو، شانه کردن، کوتاه نمودن ناخن، نظافت گوش و چشم، مسواک زدن، جرمگیری دندان و تخلیه کیسه های مقعدی به ترتیب 3/97، 6/69، 4/43، 1/40، 1/54، 2/8، 5 و 2/29 درصد بود. فراوانی نسبی ریزش غیر طبیعی مو، خارش غیر طبیعی، وجود انگل خارجی، ترشح از گوش، التهاب گوش، وجود آبریزش غیر طبیعی چشم، ترشحات غیر طبیعی و التهاب چشم، جرم دندانی، شکستگی دندان، پوسیدگی دندان، دندان افتاده، ترشح زیاد از حد بزاق، بوی بد دهان و لیسیدن پشت به ترتیب 4/41، 2/18، 2/3، 7/3، 7/1، 5،7/9 و 5/8، 7/8، 5/2، 2/0، 5/1، 2/6، 8 و 2/19 درصد بود. 86 درصد از سگ های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز، حداقل دچار یکی از مشکلات رفتاری بودند. شایع ترین مشکلات رفتاری در سگ-های مورد مطالعه، جنب و جوش و فعالیت بیش از حد (7/38 درصد)، ترسیدن و ترسو بودن (9/27 درصد)، خراب کاری (2/27)، پرخاش گری، حمله و تهاجم به غریبه ها (7/23 درصد) و تمایل به ولگردی (2/22 درصد) بود. در این مطالعه سن با پرخاش گری، حمله و تهاجم به غریبه ها،آشنایان و سگ های دیگر، ادرار و مدفوع کردن در محل نامناسب، گوشه گیری و افسردگی، حرکات نامناسب و دور از ادب جنسی و محل زندگی با پرخاش گری، حمله و تهاجم به غریبه ها و سگ های دیگر، گوشه گیری و افسردگی، حرکات نامناسب و دور از ادب جنسی ارتباط داشت. همچنین پرخاش گری، حمله و تهاجم به غریبه ها،آشنایان و سگ های دیگر،ادرار و مدفوع کردن در محل نامناسب، گوشه گیری و افسردگی و پارس کردن بیش از حد با مدت نگهداری ارتباط داشت. بررسی حاضر نشان داد با وجود این که بسیاری از صاحبان سگ ها از تحصیلات دانشگاهی برخوردار بودند، اما اطلاعات کافی در زمینه ی چگونگی نگهداری از سگ را نداشتند لذا ضرورت اطلاع رسانی در این زمینه از سوی دامپزشکان مشخص می شود تا سبب کاهش مشکلات رفتاری و بهبود وضعیت سلامتی سگ ها و کاهش موارد رهاسازی وآسان کشی آن ها گردد.