در کار اول روش ساده و سریع میکرواستخراج امولسیون به کمک امواج فراصوت برای استخراج و تعیین هگزانال و هپتانال در نمونه روغن به کار گرفته شد. در روش میکرواستخراج امولسیون به کمک امواج فراصوت، به منظور تشکیل سریع محلول ابری بدون نیاز به حلال پاشنده از فرآیند پاشندگی با امواج فراصوت استفاده شد، که منجر به افزایش بازده استخراج و کاهش زمان تعادل می شود. قطره های پاشیده شده در این روش به عنوان میکرواستخراج کننده های مایع-مایع در فاز پیوسته عمل می کنند. برای شکستن امولسیون تشکیل شده و جداکردن حلال استخراجی از فاز روغنی، از سانتریفیوژ استفاده شد. برای آنالیز گونه های مورد نظر، یک میکرولیتر از فاز استخراجی به دستگاه کروماتوگرافی گازی تزریق شد. پارامترهای موثر بر امولسیون سازی و استخراج از جمله: حجم هگزان نرمال، نوع و حجم حلال استخراجی، زمان استخراج و زمان سانتریفیوژ بررسی و بهینه شد. بر اساس نتایج آزمایشگاهی، هگزانال و هپتانال استخراج شده از 5 میلی لیتر محلول روغنی با 200 میکرولیتر متانول به عنوان حلال استخراجی، اعمال فراصوت به مدت 20 دقیقه و سانتریفیوژ برای 20 دقیقه در 2000دور بر دقیقه، بهترین بازده استخراج را داشته است. تحت شرایط بهینه، منحنی کالیبراسیون برای هگزانال و هپتانال از 100-1/0 میلی گرم بر لیترخطی بود. حد تشخیص برای هپتانال و هگزانال به ترتیب برابر با 06/0 و03/0 میلی گرم بر لیتربود. با این روش بازیابی هگزانال و هپتانال بیش از 96 درصد بود. در کار دوم روشی ساده، سریع با حساسیت بالا تحت عنوان میکرواستخراج مایع-مایع پاشیده شده برای تعیین 2- فنیل اتانول در نمونه گلاب و آنالیز آن با دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکارساز شعله یونش به کار گرفته شد. تاثیر پارامترهای مختلفی از جمله نوع وحجم حلال استخراجی و پاشنده، ph نمونه آبی، درصد نمک و زمان بر کارایی استخراج 2- فنیل اتانول بررسی شد و در شرایط بهینه، رابطه بین مساحت پیک 2-فنیل اتانول و غلظت آن در محدوده 300-1 میلی گرم بر لیتر خطی به دست آمد. میزان حد تشخیص و حد کمی به ترتیب 105/0 و 351/0 میلی گرم بر لیتر بود.

این پایان نامه بر سه فصل تنظیم گردیده است. در بخش اول فصل یک، در مورد طرح های زوجی متعادل و تعاریف و قضایای ابتدایی مربوط به آن ها و همچنین در مورد مربعات لاتین توضیح مختصری داده شده است و در بخش دوم این فصل در خصوص تعاریف مربوط به گراف و عامل های مثلثی بحث شده است. فصل دوم به اثبات وجود زیرگراف های مثلثی در گراف های کامل 3m راسی و عامل های مثلثی اختصاص دارد، در این فصل کران بالا و پایین برای مجموعه های ماکسیمال از عامل های مثلثی ارائه می دهیم. در فصل سوم نیز ابتدا یک الگوریتم کلی برای نوشتن طرح پراکنده ارائه می دهیم، سپس نشان می دهیم چگونه می توان بلوک های یک طرح پراکنده را به m-کلاس هم ارزی افراز کرد.که به واسطه آن می توان مجموعه های ماکسیمال از عامل های مثلثی روی 3n راس نوشت.