چکیده در این پژوهش تقاضای انواع متفاوت گوشت، یعنی گوشت قرمز، گوشت مرغ و گوشت ماهی در دوره 1360 تا 1390 در ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . به منظور انتخاب مناسب ترین مدل تقاضا بین مدل های روتردام، سیستم تقاضای تقریبا ایده آل(aids) و مدل cbs، به تفکیک در دو بخش خانوارهای شهری و روستایی ایران از روش sur بهره گرفته شد. نتایج حاصل از مقایسه مدل های مذکور نشان داد که در دوره مورد مطالعه در بخش شهری سیستم تقاضای تقریبا ایده آل در حالت مقید به قید همگنی و در بخش روستایی سیستم تقاضای تقریبا ایده آل در حالت مقید به قید همگنی و تقارن نسبت به سایر مدل ها دارای برتری هستند. نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که برای مصرف کننده شهری گوشت قرمز، مرغ و ماهی کالایی ضروری ( نرمال) محسوب می شود و از طرفی گوشت قرمز و مرغ کالاهایی بی کشش و گوشت ماهی کالایی کشش پذیر است. و اما برای مصرف کننده روستایی همه انواع گوشت کالایی ضروری (نرمال) محسوب می شود و تقاضای مصرف کننده روستایی برای گوشت قرمز و مرغ بی کشش و برای گوشت ماهی کشش پذیر می باشد. بیشترین کشش خود قیمتی برای هر دو مصرف کننده شهری و روستایی مربوط به گوشت ماهی می باشد و بین سه گروه گوشت رابطه جانشینی وجود دارد. سپس پیشبینی تقاضای گروه های گوشت در مناطق شهری و روستایی ایران، تا سال 1404 (چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران ) در قالب چهار سناریوی قیمتی با استفاده از مدل برتر پیش بینی (aids) انجام شد. نتایج نشان داد؛ برای هر دو مصرف کننده شهری و روستایی در تمام سناریو ها به جز سناریوهایی که درآمد واقعی در آن ثابت فرض شده است و سناریویی که درآمدها بر اساس روند گذشته شان و قیمتها با فرض تورم ده درصدی ساخته می شود، میزان تقاضای گوشت، روند کاهشی دارد.