هر فعالیت تجاری، به مثابه منافعی که برای افراد ایجاد می کند، با خطراتی نیز مواجه است. صنعت بانکداری نیز از این موضوع مستثنی نیست. یکی ازاین ریسکهایی که بانکها و موسسات اعتباری با آن مواجه هستند، ریسک اعتباری است که بیانگر عدم ایفای تعهد اعتبار گیرنده در عمل به تعهداتش می باشد. مدیریت ریسک، یکی از اقدامات اساسی و ضروری در بانکها وموسسات اعتباری می باشدکه از طریق آن، این موسسات، با استفاده از ابزارهای نوین مالی، به کاهش وکنترل ریسک خود اقدام می کنند. یکی از پرکاربردترین و موثر ترین این ابزارها، سوآپ نکول اعتباری می باشد، که به موسسات اعتباری اجازه می دهد ریسک اعتباری خود را مدیریت کنند. هدف این پژوهش، بررسی امکان به کارگیری سوآپ نکول اعتباری (cds)، به عنوان یکی از مشتقات اعتباری، در مدیریت ریسک اعتباری بانکها و موسسات اعتباری با توجه به موازین فقه امامیه در باب معاملات و قوانین حاکم بر نظام مالی ایران می باشد. در این پژوهش، با بررسی مطالعات انجام شده در خصوص این ابزار (روش اسنادی) و جمع آوری و تجزیه و تحلیل نظر متخصصین بازار مالی، امکان سنجی به کار گیری این ابزار در نظام مالی ایران مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصله حاکی از آن بودکه امکان استفاده از این ابزار، در بانکها وموسسات اعتباری، به عنوان استفاده کنندگان بالقوه از این ابزار، در قالب قرارداد جدیدی از عقد ضمان همراه با اجرت وجود دارد امّا شرکت های تامین سرمایه ، به دلیل برخی محدودیت های قانونی و سرمایه ای، قادر نیستند از این ابزار در بازار سرمایه ایران استفاده کنند.