زیبایی شناسی، پژوهشی فلسفی است که به بحث درباره چیستی و ماهیت زیبایی می پردازد. گرچه تنها دو قرن از بلوغ این علم می گذرد، اما نباید از این امر غافل بود که گذشتگان نیز به زیبایی و مسائل مربوط به آن توجه داشته اند. فلاسفه مسلمان نیز در این مبحث نظرات و آرائی ارائه کرده اند. ابن سینا و شیخ شهاب الدین سهروردی نیز از جمله این فلاسفه هستند. اگرچه آنها به طور خاص به بحث زیبایی شناسی نپرداخته اند، اما با تفحص در آراء این دو، می توان مسائل مطرح در این موردرا بر اساس دیدگاه های آن ها استنباط نمود. در این پژوهش روشن گردیده که بحث زیبایی از دیدگاه این دو متفکر با بحث عشق نسبت دارد. بنابراین در کنار بحث زیبایی، به چیستی عشق نیز پرداخته ایم و ربط و نسبت آن را با زیبایی تبیین کرده ایم. پس از مقایسه این دو فیلسوف روشن می شود که هردو به شیوه مکتب خود در اینکه زیبایی حقیقی و اصیل از آن واجب الوجود است و زیبایی های دیگر تجلی زیبایی اوست، اتفاق نظر دارند. اما با توجه به این نکته که نظام فلسفی ابن سینا مشائی و نظام سهرودی اشراقی است در بعضی موارد اختلاف نظر نیز دیده می شود. که در این پژوهش به موارد اشتراک و افتراق آن ها می پردازیم.