به علت اثرات جانبی زیان آور داروهای شیمیایی، در چند دهه اخیر بازگشت به استفاده از گیاهان دارویی مورد توجه بسیار قرار گرفته است. در این میان فلاونوئیدها به عنوان ترکیبات ثانویه گیاهی بخش مهمی از این توجه را به خود اختصاص داده اند. گیاه جعفری (petroselinum crispum) در طب سنتی ایران، جهت درمان اختلالات گوارشی استفاده می شده است. همچنین اثر شل کنندگی عصاره الکلی و اسانس بذر جعفری بر ایلئوم موش صحرایی گزارش شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر فلاونوئیدهای برگ جعفری بر انقباض ایلئوم دپولاریزه شده با کلرید پتاسیم mm60 در موش صحرایی می باشد. جداسازی فلاونوئیدها با استفاده از اتانول 70% و به کمک قیف جداگر صورت گرفت. همچنین قطعات 2سانتی متری از ایلئوم موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار جدا و در حمام بافت محتوای محلول تایرود قرار داده شد و انقباضات ایلئوم تحت کشش یک گرم و با استفاده از دستگاه ترانسدیوسر ایزوتونیک و اوسیلوگراف هاروارد ثبت گردید. بعد از ایجاد انقباض با کلرید پتاسیم، غلظت های مختلف فلاونوئیدها( mg/ml16، 8، 4، 2، 1) به شکل تجمعی، انقباضات را به صورت وابسته به مقدار کاهش داد(p<0/001, n=8). اثر غیر تجمعی عصاره بر انقباض ناشی از kcl در طی چندین بار استفاده، نشان داد انقباضات ایجاد شده با هم اختلاف معنی داری ندارند. همچنین افزودن فلاونوئیدها قبل از تاثیر کلرید پتاسیم موجب کاهش اثر kcl شد(p<0/001, n=7). علاوه بر این، در محلول تایرود فاقد کلسیم و دارای پتاسیم بالا، غلظت های مختلف فلاونوئیدها (mg/ml 16 ، 8، 4) انقباض ناشی از کلرید کلسیم را به شکل وابسته به غلظت کاهش دادند(p<0/001, n=8). همچنین اثر شل کنندگی فلاونوئیدها تنها در غلظت mg/ml 16 بوسیله l-name(µm 100) و پر.پرانولول( µm 1) کاهش یافت. بر این اساس می توان پیشنهاد نمود عصاره فلاونوئیدی برگ جعفری احتمالا از طریق مهار کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ و تا حدی از طریق گیرنده های ? و افزایش تولید نیتریک اکساید دارای اثر شل کنندگی بر ایلئوم می باشد.