در تاریخ سینما تعداد فیلمهایی که از متون نمایشی ساخته شده اند بسیارند و مسئله اقتباس همیشه در طول تاریخ سینما به موازات سینمای غیر اقتباسی در حرکت بوده است. بسته به این که اثر مبدأ یا نمایشنامه انتخابی، کلاسیک یا مدرن است، می توان نوع اقتباس را انتخاب کرد. زیرا بر اساس یکی از انواع سه گانه ی اقتباس می توان یک اثر کلاسیک را به یک فیلم مدرن تبدیل کرد. این پژوهش که به صورت کتابخانه ای و جمع بندی و تحلیل داده ها صورت گرفته، نظریات آندره بازن را در دستور کار قرار داده است و با توجه نظریات او به بررسی تطبیقی بین عناصر نمایشی نمایشنامه "مده آ" اثر اوریپید و دو فیلم اقتباسی که توسط فون تریر و پازولینی ساخته شده می پردازد و همچنین روند کارگردانی این دو فیلم را بررسی کرده است. نتایج حاصل از این پایان نامه نشان می دهد که دیدگاه خاص هر کارگردان تا چه اندازه در روند اقتباس تأثیرگذار است و هر کارگردان از وحدتهای زمان و مکان برای شرح ذهنیات خود به مخاطب، به روش خود بهره جسته است. در نهایت هیچ کدام از کارگردانها سعی در امروزی کردن نمایشنامه نداشته اند. اما فون تریر اقتباسی آزادتر نسبت به پازولینی داشته است در صورتـی که پازولینـی هم بجز قسمتهای خود نمایشنامه از اسطوره مده آ نیز قسمتهایی به فیلمش افزوده است.