چکیده: با بررسی آیاتی از قرآن که در باب پاداش مومنان است، می توان دریافت که بهشت مومنان با عباراتی چون جنّهُالعدن(رعد : 23 و ص : 50 )، فردوس (کهف : 107 و مومنون : 11 ) وعبارات دیگر وصف شده است. از سویی در روایتی از ابن عباس آمده است که تعداد بهشت هایی که در قرآن آمده هفت بهشت است عده ای نیز قائل به جنّات هشتگانه هستند. بنابراین با تشت آراء درباره تعداد بهشت ها روبرو هستیم و از طرفی هم برخی از مفسّران دچار افراط گردیده و صفاتی مانند «دارالکرامه» که درباره تمامیت بهشت است را به عنوان بهشت های مخصوصی گرفته اند.با عنایت به این امر، پژوهش حاضر با بهره گیری از کتب تفسیری و روایی جهت نیل به نتیجه واقعی در باب تعداد و اوصاف آن بهشت ها و همچنین ویژگی های بهشتیان در پنج فصل به نگارش در آمده است. بر طبق آیات و روایات ذکر نام های مختلف برای بهشتیان بیانگر وجود بهشتهایی است که دارای درجاتی متفاوت هستند. که اینبهشتهاعبارتند: ازجنّهُالعَدنوجنّّهُالفردوسکهدو بهشتاختصاصی هستند برایمقرّباندرگاهالهی: «وَلِمَنْخافَمَقامَرَبِّهِجَنَّتان » وبهشتفردوسداخلبهشتعدنقراردارد (مانندبیرونیو اندرونی) وبهشتعدنهمان«جنّتی»درسورهفجراستو دو بهشت دیگر عبارتند از جنّّهُالنعیموجنّهُالمأویکهاختصاصبهاصحابیمیندارند:« وَ مِنْدُونِهِما جَنَّتانِ» همچنین طوبی درختی است در بهشت عدن که درخانه حضرت محمد (ص) و امام علی (ع) است. خداوند با دست خود آن را کاشته است و دارالسّلام،دارُالجلال،دارُالرضا،دارُالکرامه،دارُالقرار،روضه (بهشتی پرآب وگیاه) هر یک صفات تمام بهشت هستند.