زمینه: با توجه به گسترش شهرها و رشد روز افزون جمعیت و نیاز به تامین امنیت،مکان‏یابی مناسب مراکز پلیس و کلانتری هاگامی بایسته در برآورده سازی نیازهای امنیتی شهروندان است. برای دستیابی به بهترین پوشش امنیتی ضروری به نظر می‏رسد تا همگام با گسترش شهر و افزایش جمعیت، در مکان‏یابی مراکز پلیس بهینه‏یابی شود. این پژوهش، به مسئله مکان یابی کلانتری های پلیس می پردازد. هدف: هدف این پژوهش، ارائه روشی تحقیق در عملیاتی برای مکان یابی کلانتری های پلیس می باشد. روش‏شناسی: در ابتدا، به منظور ایجاد مدلی برای شناسایی عوامل موثر بر مکان یابی کلانتری های پلیس، پس از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان انتظامی استان بوشهر از روش آزمون فرضیه فازی استفاده شد، سپس این مدل با بکارگیری تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی و برنامه ریزی غیرخطی وزن دهی شده است. پس از آن، با ترکیب نتایج حاصل از وزن برخی از شاخص ها و شبیه-سازی جرم خیزی در شهر بوشهر با روش مونت کارلو، با توسعه مدل مکان یابی بیشینه پوشش مدلی نوین برای مکان یابی کلانتری های پلیس پیشنهاد گردید. یافته‏ها: شاخص های جمعیتی، مجاورت های مکانی، زیرساخت اقتصادی- اجتماعی، جرم خیزی و سیاست های کلان انتظامی شاخص‏های اثرگذار بر مکان‏یابی کلانتری است. شاخص های جمعیتی، جرم خیزی و سیاست های کلان انتظامی به ترتیب از مهمترین شاخص‏ها هستند. با بکارگیری مدل پیشنهادی، سه مکان بهینه برای کلانتری ها در شهر بوشهر تعیین گردید. نتیجه‏گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مسئله مکان یابی کلانتری های پلیس می تواند با مدل جدید ارائه شده در این پژوهش و توجه به برخی شاخص هایی از قیبل جمعیت، جرم خیزی و سیاست های کلان انتظامی، به پاسخی بهینه دست یابد، که حداکثر مطلوبیت پوشش را برای کل مناطق ایجاد نماید. پاسخ بهینه مدل ارائه شده علاوه بر کلانتری های موجود، گشایش یک کلانتری جدید در بخش باختری شهر بوشهر را پیشنهاد می دهد.

برخی از خواص ترمودینامیکی گازهای ایده آل کونتومی می تواند به وسیله ی انحنای ریمانی r مربوط به فضای پارامترهای ترمودینامیکی آن گاز محاسبه شود. مولفه های تانسور متریک در این حالت می توانند مشتق های مرتبه ی دوم انرژی داخلی یا آنتروپی سیستم و یا پتانسیل های ترمودینامیکی که تبدیل لژاندر آنتروپی یا انرژی داخلی هستند باشند. به این ترتیب انحنای ترمودینامیکی تابعی از مشتقات دوم و سوم این کمیت ها می باشد. هر اندازه انحنای ترمودینامیکی کوچکتر باشد، گاز ایده آل کونتومی مورد مطالعه پایدارتر است. در حالتی که یک گاز ایده آل بوزونی را در نظر بگیریم، انحنای ترمودینامیکی مثبت به دست می آید. و اگر گاز ایده آل فرمیونی را در نظر بگیریم، انحنای ترمودینامیکی منفی به دست می آید. که این خود نشان از پایداری بیشتر گاز فرمیونی به نسبت گاز بوزونی است. در این پایان نامه انحنای ترمودینامیکی را برای ذرات باآمار کسری در دو بعد (آنیون ها) و در n بعد ( جی اون ها) با تصحیحات مختلف انرژی در ناحیه ی کلاسیک ماکسول بولتزمان استخراج می کنیم. می بینیم که در یک حالت خاص این انحنا دارای مقدار صفر است. نواحی که انحنای ترمودینامیکی مثبت و یا منفی هستند به دست آمده است. با به دست آمدن این نواحی مثبت و منفی، می توانیم نواحی با پایداری بیشتر (شبه فرمیونی) و نواحی با پایداری کمتر(شبه بوزونی) را مشخص کنیم.