گسترش روزافزون شهرها اقدامات عاجل عمرانی را طلب می کند و شهر ناگزیر از پذیرفتن این تغییرات است.عدم شناخت و درک صحیح ساختار اصلی شهرها و عدم تلاش در حفظ، احیا و ساماندهی آن موجب بروز لطمات فراوانی شده است.شاید بتوان گفت در مواجهه با چنین مشکلاتی یکی از بهترین راه حل ها تاکید بر ساختار اصلی شهر است و این امر می تواند به صورت احیا ساختار اصلی گذشته شهرو ایجاد یک پیوند ظریف و ناگسستنی بین محورها و عناصر تاریخی و کارکردهای مهم کنونی صورت پذیرد.لذا این تحقیق به بررسی چگونگی تجدید ساختار فضایی گذشته شهر و ایجاد انسجام بین عناصر آن می پردازد. برای تاکید بر ساختار اصلی،مهم ترین اقدام، شناخت و تشخیص صحیح آن از سایر قسمت های فرعی شهر می باشد.از این رو مباحث با شناخت و معرفی دیدگاه های اساسی ساختارگرایی،بررسی کیفی اجزا و عناصر اصلی ساختار فضایی شهر و روابط میان آنها و هم چنین توقعاتی که از یک ساختار وجود دارد،آغاز شده و با بررسی کمی روابط فضایی ساختار توسط یکی از روش های نوین طراحی شهری،یعنی تکنیک چیدمان فضا ادامه می یابد.سپس به شناخت موارد مذکور در نمونه تهران ناصری (منطبق بر محدوده منطقه 12 شهرداری تهران) پرداخته می شود و در نهایت ساختار اصلی تهران ناصری و عناصر و فضاهای کلیدی با ارزشی که طراحی آنها بیشترین تاثیر را در تجدید ساختار گذشته آن دارد،معرفی می گردد.نتیجه پژوهش در قالب تدوین راهنمای تجدید ساختار با تاکید بر ایجاد انسجام و پیوستگی بین عناصر اصلی آن ارائه می شود.