بدون شناخت ارتباط بین دو بخش صنعت و کشاورزی، شناخت کامل توسعه پویا و وضع سیاست های موثر برای رشد اقتصادی مطلوب مشکل است. در این مطالعه ابتدا شناخت ارتباط متقابل بین دو بخش کشاورزی و صنعت در اقتصاد ایران و سپس، ارتباط بین رشد ارزش افزوده بخش صنعت و بخش کشاورزی ، دنبال شده و در نهایت تأثیر عوامل سرمایه، نیروی کار و ارزش افزوده بخش های صنعت و کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته است. داده ها به صورت سری زمانی مربوط به سال های 1353-1388 است که از مرکز آمار ایران و وزارت جهاد کشاورزی جمع آوری و از روش حداقل مربعات دو مرحله ای(2sls) برای تخمین الگوها استفاده شده است. در رابطه با ارتباط بخش های صنعت و کشاورزی نتایج نشان می دهد که این دو بخش، مکمل هم هستند، اما اثر پذیری بخش صنعت از بخش کشاورزی بیشتر می باشد. اثر موجودی سرمایه در بخش صنعت مثبت و معنادار بوده اما اثر موجودی سرمایه در بخش کشاورزی با یک وقفه وارد مدل شده است و اثر این متغیر باوقفه مثبت و معنادار بوده است. نکته قابل تامل در مدل تخمینی این است که اثر موجودی سرمایه در بخش صنعت بر ارزش افزوده بخش کشاورزی منفی و معنادار است و این نشان دهنده این است که افزایش در موجودی سرمایه بخش صنعت باعث کاهش در ارزش افزوده بخش کشاورزی می شود.