چکیده : مقدمه : سکته ی مغزی اولین اختلال از میان اختلالات گوناگونی است که به مراقبت های طولانی مدت نیاز دارد. در این حالت خانواده به عنوان حامیان اصلی روحی، جسمی و اطلاعاتی این بیماران، اجرا کننده برنامه های مراقبتی آنان بوده و بیماران باید برای انجام فعالیت روزانه و مراقبت به آن ها تکیه و اعتماد کنند. این مطالعه به منظور تعیین تاثیر توانبخشی چند بعدی بر میزان تبعیت از رژیم بازتوانی و بار مراقبتی مراقببن خانوادگی بیماران مبتلا به سکته ی مغزی طراحی و اجرا گردید. روش ها : پژوهش حاضر مطالعه ای شبه تجربی، دارای دو گروه آزمایش و کنترل به روش نمونه گیری در دسترس بر روی مراقبین و بیماران مبتلا به سکته ی مغزی که بیماران آن ها در بخش های اعصاب دو بیمارستان شهید مدرس شهرستان کاشمر(آزمایشی) و بیمارستان واسعی شهرستان سبزوار(کنترل) خراسان رضوی در طی تابستان سال 1392 بستری شده و بعد از بهبودی نسبی مرخص شدند، صورت گرفت. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه دموگرافیک بیماران و مراقبین، تبعیت از رژیم بازتوانی و فشار بار مراقبتی مراقبین بیماران سکته مغزی، شدت سکته مغزی، ابزار فلستین، ابزار بارتل بود. بر اساس مدل توانبخشی چند بعدی اعضای تیم شامل بیمار و مراقب خانوادگی، پزشک متخصص مغز و اعصاب، عالم دینی (روحانی)، روانشناس، فیزیوتراپ، پرستار و گفتاردرمان بودند. در طی جلسات با حضور اعضاء تیم مشکلات و نیازهای بیماران و مراقبین مورد بررسی قرار گرفت و طرح مراقبتی هر بیمار مشخص می شد و پرستار در بین برگزاری هفته ای جلسات با حضور در منزل بیماران مهارتها و آموزش های داده شده و همچنین مشکلات مراقبین و بیماران را پی گیری نمود. داده ها با استفاده از نرم افزار 16spss و آزمون-های آماری توصیفی، تی تفاضل، آزمون های تحلیل کوواریانس و یومن ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : تفاوت میانگین تبعیت از رژیم بازتوانی کل و هرکدام از گویه های مربوط به آن(رژیم بازتوانی، رژیم غذایی و رژیم دارویی) بین دو گروه آزمایشی و کنترل از نظر آماری معنا دار بود(0.001p<) و همچنین تفاوت میانگین بار مراقبتی مراقبین بین دو گروه از نظر آماری معنادار بود(p<0.001). نتیجه گیری : اجرای مدل مراقبتی توانبخشی چند بعدی تفاوت معنی داری بر تبعیت از بازتوانی بیماران سکته مغزی توسط مراقبین و کاهش فشار بار مراقبتی، مراقبین گذاشت.