هر سازمان رسانه‏‏ای به منظور آگاهی از میزان تحقق اهداف و ارتقای کیفیت محصولاتش، به ویژه در محیط‏های پیچیده و پویا و پر رقابت دنیای رسانه‏ای امروز، به طراحی و تدوین شاخص های نظارت و ارزیابی نیازی مبرم دارد. بررسی‏ها نشان می‏دهد که نداشتن شاخص‏های مکتوب و مدون و در بعضی موارد اجرایی نشدن شاخص‏های موجود، موجب دخالت سلیقه‏ها می‏شود و وجود سلیقه‏های مختلف نیز عملیات نظارت و ارزیابی را زیر سوال می‏برد. این پژوهش قصد دارد شاخص‏های موجود نظارت و ارزیابی برنامه‏های نمایشی سیما را بررسی و واکاوی کند و با استفاده از نظرات کارشناسان و صاحب نظران، شاخص‏های مطلوبی در حوزه نظارت و ارزیابی برنامه های نمایشی سیما ارائه دهد. روش مطالعه در این پژوهش، «مصاحبه عمیق» با کارشناسان و مدیران رسانه بوده است. نتایج پژوهش حاکی است که بعضی از بایدها و نبایدهای سازمان، خط مشی‏هایی کلی و مبهم‏اند که دقیق و شفاف نیستند و تعریف عملیاتی نشده‏اند و در واقع سنجش پذیر نیستند و از سوی دیگر بعضی از شاخص‏های موجود، نیز شفاف و دقیق هستند، اما متاسفانه برنامه سازان و ارزیابان در عمل آن ها را به کار نمی‏گیرند. از این رو گاهی نظارت و ارزیابی برنامه‏ها مبتنی بر تجربه شخصی و سلیقه افراد انجام می‏شود. از سوی دیگر یکی از اقدامات مهم، بازنگری و به روز رسانی این شاخص هاست که کمتر در سازمان صدا و سیما به صورت دقیق اجرا می‏شود. بنابراین شاخص های مطلوب و مناسب باید با اهداف از پیش تعیین شده منطبق باشند؛ دغدغه‏های مسئولان نظام و سازمان را در اولویت قرار دهند و آن چنان دقیق و شفاف باشند که مانع از اعمال سلیقه ها شوند و در همه بخش های مرتبط با نظارت و ارزیابی سازمان به صورت دقیق و قاطع اجرا شوند و برنامه سازان خود را موظف به اجرای آنها بدانند و در واقع معیار رد یا قبول یک برنامه نمایشی، نظارت و ارزیابی آن باشند. واژگان کلیدی: شاخص ها، نظارت، ارزیابی، برنامه های نمایشی