در این تحقیق با توجه به نقش تولید شیر و پرورش صنعتی گاو شیری در امنیت غذایی و تولید ناخالص ملی و همچنین جایگاه استان اصفهان در بخش دامپروری کشور، به بررسی شاخص های اقتصادی تولید شیر در شهرستان اصفهان، پرداخته شده است. برای این منظور کارایی گاوداری‏های شیری با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده‏ها مورد ارزیابی قرار گرفت و بهره‏وری کل گاوداری‏ها نیز با استفاده از شاخص ترنکوئیست- تیل اندازه‏گیری شد. جهت بررسی تأثیر نهاده‏های مختلف بر تولید و سوددهی، توابع تولید و سود شیر، با روش حداقل مربعات معمولی، تخمین زده شدند. جمع‏آوری آمار و اطلاعات این تحقیق با روش های مطالعه اسنادی، مشاهده و مصاحبه حضوری انجام شد. نتایج محاسبه کارایی با فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس و بر مبنای حداقل‏سازی استفاده از نهاده ها نشان داد که 75 درصد گاوداری‏ها از لحاظ فنی کارا بودند؛ اما میانگین سطوح کارایی تخصیصی و اقتصادی گاوداری‏ها به ترتیب برابر با 80/0 و 78/0 بود. نتایج بررسی بازده نسبت به مقیاس نشان داد که 19 گاوداری بازده افزایشی، 5 گاوداری بازده کاهشی و 36 واحد بازدهی ثابت نسبت به مقیاس داشتند. میانگین بهره‏وری کل در گاوداری‏ها نیز برابر با 94/0 محاسبه گردید. نتایج تخمین توابع تولید و سود نشان داد؛ در میان متغیرهای گنجانده شده در تابع تولید، تعداد دام مولد (اندازه گله) و نهاده‏های خوراکی بیشترین تأثیر مثبت را بر تولید شیر دارند که به ترتیب بیشترین کشش را با تولید شیر دارا هستند. نشان داده شد؛ نهاده سوخت بیش از حد و در منطقه غیر اقتصادی تولید مصرف می‏شود. همچنین نتایج تابع سود نشان داد که قیمت نهاده های خوراکی بیشترین تأثیر منفی را بر سوددهی گاوداری ها دارند