چکیده مقدمه: اگر هدف کلیه سیاستهای اجتماعی رفاه جامعه باشد،کلید ورود به رفاه جامعه ابتدا امید به زندگی مناسب و سالم و سپس کیفیت زندگی است. در پیشرفت و توسعه یک جامعه عوامل مختلفی از قبیل: عوامل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و... نقش دارند و مهم تر از آن این است که تمامی عوامل یا ساختار های کلان موقعی خوب عمل می کنند که افراد درون ساختارها از سلامتی جسمی، روانی و اجتماعی مطلوب و مناسبی برخوردار باشند. اهداف توسعه انسانی هزاره سوم اساساٌ پیرامون محورهای سلامت، عدم تبعیض و برابری بویژه برابری جنسیتی است. احساس نابرابری های جنسیتی عاملی مهم در ایجاد باوری هستند که به علاوه الزامات و محدودیتهای اجتماعی و قوانین و نرم های اجتماعی و اخلاقی و آداب و رسوم و تبعیض هایی که علیه زنان وجود دارد، به طور مضاعف منجر به کاهش سلامت ایشان می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ابعاد احساس نابرابری های جنسیتی با سلامت روان زنان شاغل در سازمان تامین اجتماعی شهر همدان می باشد. روش شناسی: در این مطالعه از روش پیمایشی و از پرسشنامه به عنوان ابزار پژوهش استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق را زنان شاغل در سازمان تامین اجتماعی شهر همدان تشکیل می دهند. 202 نفر از زنان با نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده اند. یافته ها: نتایج نشان داد رابطه معنی داری بین احساس ابعاد نابرابری های جنسیتی و سلامت روان وجود دارد. رابطه معنی داری بین احساس ابعاد نابرابری های جنسیتی و سلامت روان بر حسب متغیرهای دموگرافیک وضعیت تاهل، سطح درآمد، محل تولد و محل سکونت، رده شغلی، نوع استخدام و سن نشان دادند. بحث و نتیجه گیری: تحلیل داده های به دست آمده از این مطالعه نشان داد هر چه احساس نابرابری کمتر باشد سلامت روان افراد بهتر است. کلیدواژگان: احساس نابرابری های جنسیتی، سلامت روان.