سرقت یکی از آسیب های جدی اجتماعی است که می تواند زمینه را برای پیدایش سایر جرایم و انحرافات فراهم سازد و از گذشته به عنوان تهدیدی برای امنیت اجتماعی محسوب می شده است. و در این میان ارتکاب سرقت از ناحیه نوجوانان اهمیت این جرم را دو چندان نموده است، بر همین اساس شناخت علل وقوع سرقت نوجوانان و ارائه راهکارهای برای پیشگیری از آن همواره مورد توجه اندیشمندان علم جرم شناسی بوده است. پژوهش حاضر با هدف شناخت مهم ترین حوزه الگو های رفتاری مجرمانه نوجوانان و با بیان مکانیزم اثرگذاری الگوهای رفتاری بر سرقت ساده نوجوانان صورت گرفته و سعی شده تا اثر رفتارهای مجرمانه را در حوزه های الگو برداری نوجوانان بیان کرده و نقش آن را در سرقت نوجوانان تبیین کند، که پس از مطالعه نظریات مختلف، نظریه یادگیری را به عنوان چارچوب نظری انتخاب نمودیم و برای این منظور محقق با بررسی کتب و منابع موجود در این زمینه به روش کتابخانه ای و همچنین با مراجعه به کانون اصلاح و تربیت جهت جمع آوری اطلاعات و داده ها به روش توصیفی_ پیمایشی اقدام به انجام این تحقیق نموده است. جامعه آماری تحقیق را گروهی از نوجوانان12 تا 19 سال کانون های اصلاح و تربیت استان البرز در سال 1391 با حجم نمونه 96 نفر تشکیل می دهند، اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و به وسیله نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شده است.و سپس برای بیان آمارهای توصیفی از شاخص های آمار توصیفی(جدول فراوانی ، فراوانی درصدی ، نمودارهای دایره ای و ستونی) بهره گرفته شد.و همچنین به منظور پاسخ به فرضیات تحقیق، از آزمون های آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده گردید . که در مجموع نتایج به دست آمده حاکی از آن است که الگوهای رفتاری مجرمانه خانواده ، بیشترین نقش را در وقوع سرقت ساده نوجوانان دارا می باشند .و در ادامه به ترتیب اولویت، الگوهای رفتاری مجرمانه محله، گروه همسالان ، رسانه و مدرسه بیشترین تاثیر را در سرقت نوجوانان به خود اختصاص می دهند. واژگان کلیدی: الگوهای رفتاری، رفتار مجرمانه، سرقت نوجوانان

چکیده : حاشیه نشینی مفهومی مدرن و مرتبط با زندگی شهری است که ناشی از شهرنشینی و صنعتی شدن جوامع می باشد.حاشیه نشین به فردی اطلاق می شود که به دلایل مختلفی مانند مهاجرت، تبعیض، طرد اجتماعی و فقر اقتصادی از بافت و متن اصلی اجتماع، فرهنگ و اقتصاد دور افتاده و به طور معمول در نواحی حاشیه ای شهرهای بزرگ و در برخی محلات فقیرنشین ساکن شده است. خصوصیات و سبک زندگی خاص این گروه باعث شده است تا در برابر هرگونه آسیب اجتماعی بی دفاع بوده و در معرض ارتکاب جرم برای تأمین مایحتاج و گذران زندگی خود قرار گیرند.بدین روی تحلیل و بررسی(مبانی نظری تأثیرات حاشیه نشینی بر ارتکاب جرم) از اهمیت ویژه ای برخوردار است. واضح است که بررسی جرایم ارتکاب یافته توسط حاشیه نشینان ( با تکیه بر مناطق حاشیه ای جنوب کلان شهر تهران) با هدف شناخت انواع و فراوانی بزهکاری و همچنین رابطه این مناطق با ازدیاد بزهکاری، کمک جدی به مقوله آسیب شناسی در بررسی موضوع حاشیه نشینی داشته و سبب می شود تا زمینه های اصلی پدیدآورنده فساد، انحراف، بزهکاری و ... مشخص شده و در این راستا به دنبال ارائه راه حل هایی جهت پیشگیری و کنترل وقوع جرم در این راستا به دنبال ارائه راه حل هایی جهت پیشگیری و کنترل وقوع جرم در این مناطق باشیم. در این زمینه شناسایی(انواع و فراوانی جرایم ارتکابی حاشیه نشینان و مجرمین و بزه دیدگان خاص این مناطق) آن هم به کمک داده های آماری و از طریق توزیع پرسشنامه در میان ساکنین سبب خواهد شد تا بیشترین میزان جرایم ارتکابی در مناطق حاشیه نشین آن هم از دید شهروندان ساکن و همچنین مجرمین و بزهکاری و بزه دیدگان این مناطق شناسایی شوند.

شخصّیت مجرمانه در محیط های مختلف که فرد با آن مواجه است شکل می گیرد که در شناخت آن از نظریه ی نشانه ها و مقتضیات و طبقه بندی بزهکاران استفاده شده است. سرگذشت اطفال و نوجوانان بزهکار در جوامع اولیه با سرگذشت غم انگیزی همراه بوده است. به منظور بررسی شدت مجازات، تحولات کیفری از دیدگاه مکاتب مختلف دوران باستان، مکتب کلاسیک، مکتب نئوکلاسیک، مکتب تحققی و دفاع اجتماعی نوین مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- علی و از لحاظ روش ، یک تحقیق پیمایشی است. جامعه آماری شامل تمامی بزهکاران دختر و پسر در کانون اصلاح و تربیت تهران می باشد. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه است که در حجم نمونه شامل 84 نفر مددجو، 18 نفر از مسئولین و 4 نفر از مشاوران کانون اجرا گردید. یافته های تحقیق حاکی از آن است که آموزش با شخصیت مجرمانه همبستگی معناداری ندارد. امکانات با شخصیت مجرمانه رابطه متوسط و معکوسی دارد. هر چقدر امکانات در کانون افزایش یابد، شخصیت مجرمانه کاهش می یابد و بالعکس. تنبیه با شخصیت مجرمانه همبستگی معناداری ندارد. شخصیت مجرمانه در پسران بالاتر از دختران می باشد. جرم دعوا و سرقت بیشتر میان پسران و رابطه نامشروع بیشتر میان دختران شایع است.

چکیده ندارد.