موضوع «محبّت» از مهم ترین و کاراترین موضوعات زندگیبشر است. هر چند دربارهمحبّتپژوهش های بسیاری صورت گرفته است ولیهمچنان بسیاری از ابعاد آن نیازمند تحقیق و بررسی است. در این پژوهش رابطه ی «محبّتدینی» و «اطاعت پذیری» مورد توجه قرار گرفته است. اسلام برترینمحبّترا در مورد خداوند بیان می دارد و او را سرچشمه و اصل و اساس آن می خواند و تماممحبّت ها را در این راستا مقبول می داند. محبّتبه خدا ومحبّتبرای خدا را کهمحبّتدینی می نامیم با اطاعت، رابطه ی مستقیم و تنگاتنگی دارد و میزان اطاعت پذیری از مراتبمحبّتمتاثر است. محبّتدینی دارای ویژگی هایی است که می توان به تفضّل الهی، معرفت، پاکی، همراهی با بغض کمل طلبی و شور و نشاط اشاره نمود. محبّت دینی دارای نشانه ها و پیامدهایی می باشد. از اصلی ترین نشانه های محبّتواقعی می توان به اطاعت پذیری و تلاش محبّ برای جلب رضایت محبوب و بیاد او بودن اشاره نمود. توجه به پیامدهایمحبّتدینی در تشویق به آن موثر است که این پیامدهای خوش را می توان در دو بخش دنیایی و اخروی بیان نمود. ضمناً آسیب ها و آفاتی مانند دنیادوستی، گناه و نادانی، محبّتدینی را تهدید می نمایند.