این پژوهش به بررسی اثربخشی نسبی توقف معاملات و حد نوسان قیمت سهام با استفاده از داده های بورس اوراق بهادار تهران، جایی که هر دو مکانیزم اعمال می شود، می پردازد. پژوهش حاضر مبتنی بر مطالعه رویدادی است و منظور از رویداد، توقف معاملات و حد نوسان قیمت سهام می باشد. با توجه به فیلترهای در نظر گرفته شده در نمونه گیری، 143 وقفه معاملاتی و 230 حد نوسان قیمت مربوط به 24 شرکت طی سال های 1387 تا 1390 مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش تغییرات غیرعادی فعالیت معاملاتی، نقد شوندگی، نوسان پذیری و بازده غیرعادی را پیرامون توقف معاملات و حد نوسان قیمت بررسی می کند. با استفاده از اس پی اس اس 19 و روش مقایسه میانگین، نتایج نشان می دهد که فعالیت معاملاتی پس از هر دو مکانیزم افزایش می یابد. نقد شوندگی بعد از توقف معاملات افزایش می یابد اما پس از حد نوسان قیمت کاهش می یابد. همچنین نتایج نشان می دهد که نوسان پذیری پس از هر دو مکانیزم کاهش می یابد. همچنین بر طبق نتایج این تحقیق، توقف معاملات با بازده غیرعادی رابطه معناداری ندارند و بازده غیرعادی پس از حد نوسان کاهش یافته است.در کل نتایج این تحقیق نشان می دهد که توقف معاملات نسبت به حد نوسان قیمت کارآتر است.