در این پژوهش تلاش شده است که نانو لولههای کربنی چند دیواره را تحت فرآیندهای مختلف عاملدار کردن قرار داده و سپس ماده سنتز شده از طریق روش لایه نشانی به سطح پارچهی پنبهای و پارچهی نایلونی و از طریق روش اسپری داغ به سطح شیشه منتقل شود. پس از انجام این فرآیندها انتظار میرود سطوح تکمیل شده خاصیت خودتمیزشوندگی پیدا کنند. مادهی اولیهای که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است، نانو لولههای کربنی چند دیواره میباشد که هدف سیلاندار کردن آن میباشد. برای این کار ابتدا نانو لولههای کربنی اکسید شده و سپس تحت واکنش افزودن حلقه قرار داده شدند که این عمل تحت رفلاکس انجام گرفته شد. سپس مادهی به دست آمده آمادهی انجام واکنش سیلاندار کردن با مادهی پرفلوئورو دسیل تری اتوکسی سیلان میباشد که این عمل به عنوان آخرین فرآیند انجام گرفت. در مرحله آخر باید این ماده به سطح مورد نظر انتقال یابد. بعد از لایه نشانی باید آزمونهای مختلفی گرفته شود تا درستی فرآیندهای انجام شده مشخص گردد. یک دسته از این آزمایشات نشان دهندهی افزوده شدن صحیح گروههای عاملی به نانو لولههای کربنی میباشد. دستهی دیگر نشان sem این آزمایشات نشان دهندهی عینی نتیجهی کار میباشد که مهمترین آن آزمون زاویهی تماس ایستا است. آزمون در مراحل مختلف نشان دهنده افزوده ft-ir میدهد که طول نانو لولههای کربنی کمی کوتاه شده است و همچنین آزمون شدن گروههای عاملی بر سطح نانو لولههای کربنی میباشد. آزمون طیف سنجی رامان نشان دهنده میزان افزایش قطر یا همان کاهش تعداد دیوارههای نانولولههای کربنی میباشد. آزمون آخر اندازهگیری زاویه تماس ایستا روی سطوح موردنظر میباشد. زاویه تماس آب بر روی سطوح مختلف از ° 23 تا ° 159 متغیر بود. با توجه به نتایج به دست آمده، میتوان گفت سطوح تکمیل شده دارای خاصیت خودتمیزشوندگی میباشند.