پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه پیشداوری راجع به مولفه های ازدواج در بین افراد دارای تحصیلات دانشگاهی و فاقد تحصیلات دانشگاهی با توجه به جنسیت افراد مورد مطالعه، صورت گرفته است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی به شمار می آید و نمونه ی تحقیق شامل336 نفر از ساکنین مجرد شهر تهران، هم افراد دارای تحصیلات دانشگاهی و هم افراد فاقد تحصیلات دانشگاهی، بوده است. نمونه گیری در دو مرحله انجام گرفته است؛ در ابتدا با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تهران به پنج منطقه تقسیم شده و سپس از داخل خوشه ها(هر منطقه) افراد به شیوه در دسترس، انتخاب شده اند. سوألات پژوهشی شامل این موارد بود که آیا نوع تحصیلات و جنسیت افراد مورد مطالعه تفاوتی در میزان پیشداوری راجع به مولفه های ازدواج در چهار بُعد جذابیت ظاهری، مسائل فرهنگی، مسائل اجتماعی-اقتصادی و توافقات اولیه راجع به مسائل پس از ازدواج، ایجاد می کند یا خیر؟ ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه ی محقق ساخته ی 57 سوالی می باشد که پیشداوری راجع به مولفه های ازدواج را در چهار بُعد که ذکر آن در بالاگذشت، می سنجد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی فرضیات از روش های آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین، میانه، انحراف معیار و واریانس، کجی و کشیدگی) و شیوه های آمار استنباطی نظیر(آزمون t برای گروه های مستقل و روش تحلیل واریانس چندراهه) استفاده گردید. یافته های پژوهشی بیانگر این است که: افراد با توجه به نوع تحصیلات(دانشگاهی/غیر دانشگاهی) و جنسیت(زن/مرد) در میزان پیشداوری کلی نسبت به مولفه های ازدواج با یکدیگر تفاوت معناداری داشته اند. در ارتباط با جنسیت می توان اظهار داشت در مولفه های مسائل فرهنگی و توافقات اولیه زن و مرد با یکدیگر دارای تفاوت معنادار می باشند، بدین صورت که پیشداوری زنان در مقایسه با مردان در این مورد کمتر می باشد. اما در سایر مولفه ها(مسائل اجتماعی-اقتصادی و جذابیت ظاهری) تفاوت معناداری در بین دو جنس به چشم نمی خورد. در مورد نوع تحصیلات، تفاوت میزان پیشداوری دو گروه(دانشگاهی/غیردانشگاهی) در هر چهار مولفه ازدواج، معنادار بوده است. و می توان اظهار داشت افراد تحصیل کرده دانشگاهی در مقایسه با افراد غیر دانشگاهی در تمام مولفه ها دارای پیشداوری کمتری بوده اند. واژگان کلیدی: پیشداوری، مولفه های ازدواج، سطح تحصیلات، جنسیت