هدف پژوهش حاضر مقایسه ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی زوجین در معرض طلاق و زوجین عادی شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علّی– مقایسه ای بود. به منظور انتخاب نمونه زوجین در معرض طلاق از بین متقاضیان طلاق مراجعه کننده به مرکز مداخله در بحران طلاق شهر اصفهان 60 نفر (30 زوج) به صورت نمونه در دسترس و برای انتخاب نمونه زوجین عادی از بین مناطق چند گانه در شهر اصفهان چند منطقه انتخاب و از بین زوجین ساکن در این مناطق 60 نفر (30 زوج) به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. سپس پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئو (neo-ffi)و تجارب در روابط نزدیک (ecrs) در نمونه های مورد نظر اجرا شد. فرضیه های پژوهش بر این اساس بود که بین ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی زوجین در معرض طلاق و زوجین عادی شهر اصفهان تفاوت وجود دارد. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمونهای یک متغیره و بن فرنی و خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی در ابعاد شخصیتی روان رنجوری ، توافق پذیری و وظیفه شناسی و سبک های دلبستگی در ابعاد اضطرابی و اجتنابی در زوجین در معرض طلاق و زوجین عادی تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنی که روان رنجوری در بین زوجین در معرض طلاق بیشتر و توافق پذیری و وظیفه شناسی کمتر است و زوجین در معرض طلاق نسبت به زوجین عادی دارای سبک دلبستگی نا ایمن اضطرابی و اجتنابی بیشتر بودند. همچنین در این پژوهش به بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی زوجین شهر اصفهان پرداخته شد. نتایج به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون حاکی از این بود که بین ابعاد شخصیتی روان رنجوری، برون گرایی، توافق پذیری و وظیفه شناسی با ابعاد دلبستگی رابطه معناداری وجود دارد.