نقش تعیین کننده ی پیوند هیدروژنی به عنوان برهم کنش جهت دار در مهندسی بلور و رابطه ی عمیق آن با فرآیند انتقال پروتون، عامل اساسی در تشکیل ترکیب های سنتز شده در این پایان نامه است. در این پروژه با کمک مکانیسم انتقال پروتون و استفاده از لیگاند های اسیدی4-هیدروکسی پیریدین-2،6-دی-کربوکسیلیک اسید و پیریدین-2،6-دی کربوکسیلیک اسید و لیگاند های کمکی 4-آمینو دی متیل پیریدین، 2-آمینو-4-متیل پیریدین و 2-آمینو-4،6-دی متیل پیریمیدین شش ترکیب کوئوردیناسیونی جدید تهیه و با روش های فیزیکی-شیمیایی گوناگون مانند تجزیه ی عنصری، طیف سنجی زیرقرمز، تجزیه-ی وزنی حرارتی و آنالیز پراش پرتوی x شناسایی و تعیین ساختار شدند. بررسی ها نشان می دهد که از میان برهم کنش های غیر کوالانسی تأثیر گذار در پایداری ساختار ترکیب های بلوری سنتز شده، پیوند های هیدروژنی نقش ویژه ای ایفا می کنند. در کنار آن، برهم کنش های انباشتگی ?-? و جاذبه های الکترواستاتیک بین گونه های کاتیونی و کمپلکس های آنیونی نیز در این پایداری موثر هستند. هم چنین اثر نسبت استوکیومتری پیش ماده ها بر ساختار فرآورده ها به طور ویژه بررسی شد.