در این تحقیق، نانوذرات هیدروکسی آپاتیت به روش سل-ژل سنتز و بوسیله ی ir، xrd و tem آنالیز و مشخصه یابی شدند. سپس فلز مولیبدن از طریق کمپلکس دی اکسو بیس(استیل استوناتو) مولیبدنیوم بر روی بستر نانوذرات هیدروکسی اپاتیت تثبیت شد و کاتالیزور hap-[moo2(acac)] سنتز شد. عدم استفاده از لیگاند برای تثبیت فلز بر روی نگه دارنده از مزایای مهم این کاتالیزور است. خصوصیات این کاتالیزور از طریق icp و ir مشخص شد و سپس از این کاتالیزور جدید و موثر، جهت اپوکسایش آلکن ها با ترشیو بوتیل هیدروژن پراکساید به عنوان اکسنده، استفاده شد. فعالیت کاتالیزوری و بازیابی این کاتالیزور برای اپوکسایش الکن ها بررسی شد. عواملی مانند نوع حلال، اکسنده و زمان جهت اپوکسایش سیکلواکتن بهینه شد. این کاتالیزور فعالیت بالایی در اپوکسایش انواع آلکن ها در حضور ترشیوبوتیل هیدروژن پراکساید از خود نشان داد.نتایج حاصل از بررسی فعالیت کاتالیزوری کمپلکس مولیبدن (vi) تثبیت شده بر روی نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت در اپوکسایش آلکن ها به صورت زیر است: 1-تثبیت راحت فلز مولیبدن بر روی بستر بدون نیاز به هیچ گونه لیگاند که از مزایای مهم این سیستم به شمار می آید. 2-سنتز آسان و مقرون به صرفه بستر کاتالیزور 3-مناسب ترین حلال جهت اپوکسایش آلکن ها در حضور کاتالیزور ناهمگن کمپلکس مولیبدن (vi) ، کربن تتراکلرید است. 4-مناسب ترین اکسنده جهت اپوکسایش آلکن ها در حضور این کاتالیزور، اکسنده ترشیو بوتیل هیدروژن پراکسید است. 5-دما بر روی فعالیت کاتالیزوری این کاتالیزور تاثیر زیادی دارد که بهترین حالت برای آن دمای جوش حلال است. 6-مقدار بهینه برای کاتالیزور، اکسنده و مدت زمان لازم برای سیستم کاتالیزوری hap-[moo2(acac)] به ترتیب 20 میلی گرم، 24/2 میلی مول و 2 ساعت است. 7-از ویژگی های بسیار خوب این کاتالیزور تثبیت کمپلکس مولیبدن بر هیدروکسی آپاتیت است که قابلیت بازیابی و استفاده ی مجدد بسیار بالا دارد.