هپاتوسلولار کارسینوما هر ساله 500000 نفر از جمعیت جهان را مبتلا می کند و پنجمین سرطان متداول در مردان و هشتمین در زنان می باشد. تحقیقات مختلف اثبات کرده که آنکوژن astrocyte elevated gene-1 (aeg-1، که همچنین mtdh و lyric نیز نامیده می شود) در چندین جنبه از پیشرفت تومور نقش اساسی بازی می کند. در این مطالعه به دنبال یافتن علت افزایش بیان ژن aeg-1 در نمونه های سرطانی هپاتوسلولار کارسینوما به بررسی توالی اتصال فاکتورهای رونویسی و سرکوبگرها در پروموتر ژن aeg-1 در 53 بیمار و 108 فرد سالم پرداخته شد. dna بیماران با استفاده از روش فنل- کلروفرم و dna حاصل از خون با استفاده از روش جوشاندن استخراج و با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز تکثیر گردید. توالی های حاصل برای تعیین توالی به شرکت های خدمات دهنده فرستاده شد. نتایج حاصل از تعیین توالی مستقیم نشان دهنده جهش 20.8 درصدی در بیماران و 2.8 درصدی در افراد سالم بود. این در حالی است که 33.33 درصد جهش ( a>c ; bp 483-) در بیماران در جایگاه اتصال فاکتور رونویسی ap-2 رخ داده و مقایسه توزیع جهش در این جایگاه در دو گروه سالم و بیمار تفاوت معنی داری با 05/0p < نشان داده است که می تواند با استعداد ابتلا به هپاتوسلولار کارسینوما مرتبط باشد. برای تایید این تغییر به عنوان یک مارکر تشخیصی برای هپاتوسلولار کارسینوما، نیاز به تکرار این مطالعه با تعداد نمونه های بیشتر وجود دارد.

سرطان کولورکتال سومین عامل شایع مرگ و میر ناشی از این بیماری در جهان بوده و همچنین این سرطان سومین سرطان شایع در بین مردان و چهارمین سرطان شایع در بین زنان در ایران می باشد. گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی یک رسپتور تیروزین کینازی است که در تومورهای اپیتلیال افزایش بیان نشان می دهد و فرایندهای مهم تومورزایی را تنظیم می کند. امروزه egfr به دلیل اهمیت پیش آگاهی بیان آن در دامنه ی گسترده ای از تومورها و امکان دلالت آن بر انتخاب درمانی به عنوان هدف مهمی برای تحقیقات شناخته می شود. همبستگی مثبتی بین وضعیت egfr و بسیاری از سرطان های انسانی نشان داده شده است تفاوت در استعداد ژنتیکی و میزان مواجه با عوامل تغذیه ای و محیطی منجر به تنوع در بروز و خصایص سرطانهای کولورکتال بر اساس منطقه جغرافیایی و نژاد می گردد. در این مطالعه، بیان ژن egfr در نمونه های بافت پارافینه سرطان کولورکتال در استان سیستان و بلوچستان ایران مورد مطالعه قرار گرفت. پانزده نمونه بافت پارافینه سرطان کولورکتال جمع-آوری شده از مراکز درمانی استان سیستان و بلوچستان جهت اندازه گیری سطح بیان ژن egfr توسط reverse transcriptase real-time polymerase chain reaction آنالیز گردید. تمام واکنش های pcr در سه تکرار برای ژن های egfr و کنترل داخلی (18s rrna)توسط متد (livac) 2-??ct انجام شد. تفاوت سطح بیان ژن هدف در بیماران و کنترل ها توسط روش t- test محاسبه و در سطح معنی داریp ? 0.05 معنی دار بود. همه آنالیزها توسط نرم افزار spss 13 (spss, inc., chicago, il) انجام شد. نتایج نشان دهنده افزایش بیان ژن egfr در 12 نفر (80 درصد) از 15 بیمار بود. از لحاظ آماری تفاوت معنی داری در شیوع بیان egfr بین بیمار و کنترل برقرار بود (p<0.05). با توجه تعداد کم نمونه ها و کوچک بودن جامعه آماری مورد مطالعه، پیشنهاد می گردد که این مطالعه با تعداد بیشتر نمونه و در دیگر قومیت ها جهت دسترسی به آمار بهتر انجام گیرد.

سرطان مری توزیع و شیوع جغرافیایی بسیار متغیری نسبت به سایر انواع سرطان های شایع دارد. شیوع سرطان مری در ایران بسیار بالا می باشد. عوامل ژنتیکی مخصوصاً انکوژن ها از جمله عواملی است که در ایجاد و پیشرفت سرطان در بافت ها موثر هستند. در این میان ژن cyp1a1 (سیتوکروم p450 ، خانواده 1، زیر خانواده a، پلی پپتید1) یکی از زیر خانواده های سیتوکروم p450 است که در سرطان مری نقش دارد، لذا هدف این تحقیق ارزیابی بیان ژن cyp1a1 در بیماران مبتلا به سرطان مری می باشد. در این پروژه 15 نمونه پارافینه مربوط به بیماران مبتلا به سرطان مری و 15 نمونه کنترل پارافینه از افراد سالم مربوط به سال های 1392 – 1384 جمع آوری گردید و با استفاده از تکنیک real-time pcr بیان ژن cyp1a1در سرطان مری مورد بررسی قرار گرفت. همه ی آنالیزها توسط نرم افزار (spss, inc., chicago, il) انجام شد. نتایج نشان دهنده ی کاهش بیان ژن cyp1a1 در گروه بیمار می باشد که این کاهش بیان در مقایسه با گروه سالم معنی دار بود (p<0/05) و اختلاف معنی داری بین بیان ژن در دو جنس زن و مرد مشاهده نگردید. با توجه به تعداد کم نمونه ها وکوچک بودن جامعه آماری مورد مطالعه پیشنهاد می گردد که این مطالعه با تعداد بیشتر نمونه ها و در دیگر قومیت ها جهت دسترسی به آمار بهتر انجام گیرد.