نام پژوهشگر: سید مهدی ابطحی فروشانی

بهبود سیستم حمل و نقل شهری با تاکید بر ساماندهی کاربری های اداری «نمونه موردی: محدوده مرکزی شهر بابل»
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه هنر اصفهان - دانشکده معماری و شهرسازی 1391
  سعید هادی زاده فیروزجایی   مهین نسترن

حمل و نقل همواره یکی از مهمترین عوامل اثرگذار بر ساختار شهر بوده است. امابه ویژه دریک سده اخیر با گسترش انواع وسایل نقلیه موتوری و تغییرات فزاینده جمعیتی به یکی ازاصلی ترین مشکلات شهرنشینی بدل گردیده است. شهر یک سیستم فضایی است که عناصر آن نسبت به همدیگر در ارتباط می باشند و به دلیل ماهیت سیستمی آن، روابط متقابل پیچیده ای بین سیستم حمل و نقل شهری و محیط اقتصادی،اجتماعی وکالبدی آن وجود دارد. از طرفی هدایت و ساماندهی اجزای مختلف شهردرچارچوب طرح های شهری انجام می شود. کاربری اراضی شهری به دلیل ماهیت سیستمی شهر، ازطریق شبکه های ارتباطی و جریان های ترافیکی آنها در ارتباط مستمرو متقابل هستند و به همین دلیل این عامل به عنوان مهمترین عامل ابزار هدایت توسعه شهر و شکل دهی به محیط آن مطرح می باشد. شهر بابل نیز مانند اکثر شهرها دارای یک محدوه مرکزی می باشد که این محدوده شلوغ، پررفت و آمد و دارای معضلات ترافیکی بسیاری می باشد، که از عوامل اصلی این نابسامانی ها قرارگیری کاربری های جاذب سفر از یک طرف و قرارگیری این محدوده در مسیر ارتباطی تهران- مشهد از طرف دیگر می باشد. تراکم کاربری های جاذب سفر در برخی از نقاط این محدوده بر اساس مطالعات انجام شده به حد اشباع رسیده تا جایی که معابر و دسترسی ها که عموماً تحت تاثیر گرانی اراضی قابل توسعه و تعریض و حتی اصلاح نمی باشند، توان تحمل جریان های ترافیکی اعم از وسائط نقلیه و پیاده را ندارند. این پژوهش که تحت عنوان بهبود سیستم حمل و نقل شهری با تاکید بر ساماندهی کاربری های اداری صورت گرفته با نگرش جدید، اثرگذاری هر یک از کاربری های اداری(کاربری های جاذب سفر) را بر روی ترافیک محدوده مورد نظر، مورد بررسی قرار می دهد و سپس برنامه های مناسب بهبود حمل و نقل را پیشنهاد می کند. این روش می تواند در شهرهای دیگر مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به اینکه در این پژوهش به جمع آوری اطلاعات در جهت پاسخگویی به سوالات پژوهش پرداخته شده است، روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بر پایه مشاهدات میدانی بوده است. قسمتی از مشاهدات میدانی و برداشت اطلاعات مربوط به کاربری های اداری واقع در محدودهو قسمت دیگر مربوط به اطلاعات بدست آمده از حمل و نقل بوده است. تکنیکی که در این پژوهش با هدف بهبود حمل و نقل انجام گرفته استفاده از نرم افزار aimsun می باشد که در آن ابتدا ماتریس توزیع سفر به عنوان ورودی نرم افزار تشکیل شد. سپس گزارشی از وضع موجود محدوده مورد نظر به ما داده شد. سپس به تولید سناریوهای مورد نظر پرداخته شد و در انتها مشخص شد که کدام عامل اثر گذار ترین عامل بر روی ترافیک محدوده مورد نظر می باشد. هدف اصلی این پژوهش بهبود و کارآیی حمل و نقل در این محدوده (میدان ولایت) با تاکید بر تمرکز کاربری های اداری در این نقطه می باشد. برای این امر تاثیر هر یک از کاربری های اداری و همچنین سفرهای گذری از این محدوده برروی ترافیک در این محدوده به صورت کمی بیان شد و در انتها پیشنهادهای لازم برای بهبود حمل و نقل و ترافیک در این محدوده ارائه گردید.

بررسی کاربرد ذرات لاستیک در قیر بر پارامتر های ساختاری و رفتار قیر
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی اصفهان - دانشکده عمران 1391
  امین طایریان   بهروز کوشا

امروزه لاستیک های ضایعاتی یک مشکل جدی محسوب می شوند. به بیان دیگر هر تایری که دور انداخته می شود، یک تهدید برای سلامتی جامعه و محیط زیست به حساب می آید. از آن جایی که این مواد برای از بین رفتن در طبیعت به زمانی در حدود 6000 سال احتیاج دارند، بازیافت آن ها بسیار مورد توجه جوامع قرار گرفته است. از طرف دیگر از آن جایی که روسازی تأثیر اساسی بر روی اقتصاد یک جامعه دارد، باید دارای طول عمر طولانی باشد. علت خرابی راه را می توان در سه عامل ترافیک و یا بار اضافی، مصالح به کار رفته ضعیف و شرایط نامناسب آب وهوایی جست وجو نمود. بنابراین نیاز به عملکرد بهتر روسازی، مهندسین راهسازی را به سمت اصلاح خواص قیر و آسفالت سوق داده است. قیرهای اصلاح شده عمدتاً عواملی نظیر شیارشدگی، خستگی، ترک انقباضی، مقاومت اصطکاکی و چسبندگی مصالح را بهبود می بخشد. محققان نشان داده اند که خرده لاستیک می تواند به عنوان یک اصلاح کننده به قیر افزوده شود. این ماده علاوه بر اینکه عملکرد و طول عمر آسفالت را بهبود می بخشد، نیاز به استفاده از مواد خام جدید را در قیر بر طرف می سازد و از نظر محیط زیستی راهکاری مناسب می باشد. اساسی ترین مزیت کاربرد لاستیک در قیر، ایجاد رفتار الاستیک در آن می باشد که این عامل باعث کمک به افزایش طول عمر خستگی در روسازی و نیز کاهش ترک های انعکاسی می گردد. این افزایش در الاستیسیته هم چنین باعث افزایش انعطاف پذیری روسازی و در نتیجه کاهش ترک های انقباضی می گردد. هم چنین برای کاربرد لاستیک در قیر گزارش گردیده که این ماده باعث افزایش مقاومت در برابر پیری، مقاومت کششی، نرمی، چغرمگی، برجهندگی، سختی و به طور کلی دوام مخلوط های آسفالتی می گردد. این پایان نامه با استفاده از آزمایشات نیروی خروج، طیف سنجی تبدیل فوریه، رئومتر برش دینامیکی و رده عملکردی به بررسی کاربرد ذرات لاستیک در قیر بر پارامترهای ساختاری و رفتار قیر پرداخته است. آزمایش ابداعی نیروی خروج به بررسی تنش برشی بین سنگدانه و قیر (خالص و یا اصلاح شده)، می پردازد. در طرح این آزمایش بررسی شرایط عمل آوری نظیر ابعاد ذرات، میزان ذرات لاستیک، دما اختلاط، مدت زمان اختلاط و نوع سنگدانه ها مد نظر قرار داده شده است. سپس از پارامترهای بهینه بدست آمده از این آزمایش، در ساخت نمونه برای بقیه آزمایشات، استفاده شده است. آزمایش طیف سنجی تبدیل فوریه برای بررسی پیوند بین قیر و ذرات لاستیک صورت گرفته است. در ادامه برای برآورد عملکرد مخلوط آسفالت لاستیکی با استفاده از قیر، آزمایش رئومتر برش دینامیکی انجام گردید. سپس دمای بالای عملکردی آسفالت در ادامه آزمایشات برآورد گردید.