کشاورزی ارگانیک یک فرآیند بیولوژیک است و سعی در تقلید کردن از خصوصیات کلیدی یک اکوسیستم طبیعی دارد،ولی عملکرد حداکثر از اهداف آن است. در کشاورزی ارگانیک دو اصل کلیدی وجود دارد که در آن استفاده ازمواد شیمیایی به خصوص آفت کشها و کودها باید به حداقل برسد و مزرعه به صورت جامعه نگریسته شود. ناتوانی در تولید مصنوعی پاره ای از مواد موثر فعال و آگاهی از اثرات سوء داروهای شیمیایی باعث گشت که استفاده از گیاهان دارویی در صنایع غذایی، آرایشی و بهداشتی از جایگاه ویژه ای برخوردار گردد.salviaاز با ارزش ترین گیاهان تیره نعناع به حساب می آید که برگ های آن به عنوان داروی گیاهی کاربرد فراوان دارد.بذر این گیاه از نجف آباد اصفهان وقارچ های میکوریز آربوسکولار از مرکز تحقیقات منابع طبیعی سمنان تهیه گشتند و بسترهای کشت نیز از بازار گل امام رضا خریداری شدندو به منظور بررسی تاثیر همزیستی سه نوع قارچ میکوریز آربوسکولار(fasiculatum،mosseaeوintraradaices)بر خصوصیات کمی و کیفی salviaدر سه بستر کشت: پیت ماس، خاک باغچه و مخلوط خاک باغچه و ورمی کمپوست به روش یک آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار و همچنین به صورت عدم کاربرد قارچ ها( شاهد )اجرا گردید. گیاهان ابتدا در گلخانه و بعد از سه ماه در مرحله هشت برگی به محیط آزاد منتقل شدند.بعضی از گیاهان بعد از طی کردن مرحله رزت در اواسط اردیبهشت ماه سال جاری شروع به گل دهی نمودند ولی مابقی به علت تاخیر در گلدهی بعد از طی کردن مرحله رزت جهت بررسی شاخص های مورد نظر به آزمایشگاه انتقال یافتنداسانس برگ گیاه توسط gc وgc/msموردارزیابی قرار گرفت و مقایسه میانگینها توسط آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال پنج درصد انجام شدنتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بسترهای کشت ارگانیک و کودهای آلی به کار برده شده تاثیر به سزایی بر عملکرد کمی وکیفی گیاه salviaداشته و باعث افزایش در شاخص های طول برگ، ارتفاع گیاه، قطر طوقه، قطر ساقه ومیزان اسانس در گیاه مذبور گشته است. واژگان کلیدی:مریم گلی، ورمی کمپوست، پیت ماس، میکوریز آربوسکولار، فسی کولاتوم، موسه آ، اینترارادیسس

ژربرا (gerbera jamesonii l.)یکی از گلهای مهم شاخه بریده در جهان محسوب می شود . پژمردگی ، پیری و کیفیت پایین اجزاء گل موجب کاهش بازار پسندی بسیاری از گلهای شاخه بریده از جمله ژربرا می گردد . این پژوهش به منظور بررسی و ارزیابی تاثیر غلظت های مختلف اسید هیومیک (100، 500و 1000میلی گرم در لیتر) روی کیفیت و دوام عمرگل بریده ژربرا ارقام (dune, double dutch) در یک گلخانه تجاری در پاکدشت اجرا گردید . تعداد گل، قطر گل، طول و قطر دمگل ، دوام عمر ، طول ساقه گل دهنده، کلروفیل aو b در برگ تازه، وزن تر و خشک ریشه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که دوام عمر گل ها در هر دو رقم افزایش پیدا کرد. همچنین اختلاف وزن تازه و ریشه در سطح 5 درصد در رقم double dutch در غلظت 1000 پی پی ام معنی دار بود. میزان فسفر در غلظت 100پی پی ام اسید هیومیک نیز معنی دار شد.

جهت بررسی تاثیر زئولیت و پلی آمین بر مقاومت به تنش خشکی و شوری در گل داوودی آزمایشی در قالب فاکتوریل در شهرستان قم انجام شد. در این تحقیق که در 6 تیمار و 4 تکرار و استفاده از دو نوع آب آبیاری با ec های مختلف صورت گرفت تلاش گردید تا بهترین تیمار از نظر مقاومت گل داوودی به خشکی وشوری تعیین گردد تا در شرایط اقلیمی قم به کار رود .پس از بررسی های انجام شده معین گردید که بیشترین مقدار پرولین در تیمار شماره 5 (zeo 30% & soil 70% & put 70cc/kg) با میزان 250 میلی گرم در کیلو گرم بوده است و از لحاظ آماری در سطح 5% معنی دار بوده است و بر اساس نتایج عدد کلروفیل در سطح 1% معنی دار بوده است . تغییر در مقدار کلروفیل تیما رها بیانگر اثر تنش شوری بر روی تیمارها می باشد . بیشترین رقم کلروفیل در تیمار t2 به میزان 6667/0 میلی گرم در گرم بوده و بر اساس جدول تجزیه واریانس اختلاف تیمارهای مورد بررسی در سطح 1% معنی دار بوده اند بیشترین میزان قند در تیمار t1 2.8033% بوده است.

به منظور بررسی اثر سلنیوم و متیونین و برهم کنش آنها در گیاه ریحان این تحقیقی انجام شد تا امکان افزایش مقاومت به تنش شوری گیاه ریحان و غنی سازی ان با سلنیوم مطالعه شود. گیاهان در مرحله 4 برگی تحت تیمارهای سلنیوم و متیونین قرار گرفتند. گیاهان با 2 سطح سلنیوم (0 و 30 میلی گرم در لیتر) و 2 سطح متیونین (0 و 200 میلی گرم در لیتر) اسپری شدند(اسپری 2 بار با فاصله 2 هفته تکرار شد). نتایج نشان داد که میزان رنگیزه های فتوسنتزی تحت تاثیر تیمارهای اعمال شده قرار گرفت. به صورتیکه بکارگیری متیونین اثر کاهشی بر محتوای کلروفیلی و کاروتنوئیدی داشت اما سلنیوم اثر افزایشی بر میزان کلروفیل a و کاروتنوئیدی داشت. بکارگیری متیونین و سلنیوم اثر منفی بر میزان پرولین داشت. بکارگیری متیونین و یا سلنیوم اثر تحریکی بر میزان فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان شامل پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز داشت. تیمار برگی متیونین موجب افزایش ترکیبات فنلی شد. کاربرد متیونین موجب کاهش رشد گیاه شد بطوریکه به میزان معنی داری وزن تر، وزن خشک برگ و ارتفاع و تعداد برگ در این گیاهان کمتر از سایر گروه ها بود. بنظر می رسد افزایش تولید اتیلن عامل کاهش رشد گیاه در اثر استعمال متیونین است. نتایج این تحقیق دلالت بر ان دارد که بکارگیری متیونین در غلظت 200 میلی گرم در لیتر خصوصا در شرایط دمای بالا و شوری یا ec بالا بر گیاه ریحان اثرات قابل توجهی ندارد. سلنیوم در غلظت 30 میلی گرم در لیتر اثرات قابل توجهی بر میزان رشد نداشت اما از رشد گیاه نیز نکاست. بنابراین ضمن غنی سازی گیاه پرمصرف ریحان با سلنیوم می تواند از طریق افزایش فعالیت انزیم های انتی اکسیدانی و کاروتنوئیدها مقاومت گیاه ریحان را در برابر شوری افزایش دهد. لغات کلیدی: اسید آمینه، تغذیه برگی، سلنیوم، شوری، متیونین

چکیده: سلنیوم یک عنصر شبه فلز است که خصوصیات آنتی اکسیدانی آن برای انسان، حیوانات و گیاهان به اثبات رسیده است. برخی از گیاهان به عنوان گیاهان انباشته کننده این عنصر معرفی شده اند و در تعداد اندکی نیز سلنیوم به عنوان عنصری سودمند در رشد شناخته شده است. به منظور بررسی اثر سلنیوم بر برخی خصوصیات کمی وکیفی گل رز ( رقم مینیاتوری ) آزمایشی با استفاده از نمک سلنات سدیم ( به روش محلول پاشی ) در 4 سطح با غلظتهای 0 ، 0.5 ، 2 ، 4 ppmدر شرایط کشت خاکی در پاییز 91 در گلخانه شهید فکوری تهران به اجرا در آمد. آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار هر تیمار در 3 تکرار و هر تکرار با 3 گلدان انجام گرفت. مدت زمان اجرای طرح 5 هفته به طول انجامید و یک هفته پس از اعمال آخرین تیمار اندازه گیری صورت گرفت. بنابراین بررسی تاثیر سلنیوم بر رشد گیاه دارای اهمیت است سلنیوم اثر معنی داری بر برخی خصوصیات مرفولوژیک همچون وزن خشک کل گیاه، سطح برگ، ارتفاع،طول ریشه گذاشته است و همچنین اثر معنی داری بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک همچون فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز و عنصر مولیبدن گداشته است. سلنیوم اثر معنی داری بر آنتوسیانین که توسط دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد نداشت. در این میان کاربرد سلنیوم با غلظت ppm2 بهترین تاثیر را داشته است. در این تحقیق نشان داده شده است که سلنیوم می تواند اثرات بهبود دهنده بر روی رشد گیاه گذاشته و اثر سمیت نداشته است.

نیکل یکی از جدیدترین عناصر غذایی ضروری شناخته شده برای گیاهان آلی می باشد که هنوز در مورد آثار این عنصر بر رشد گیاهان مختلف اطلاعات زیادی وجود ندارد. نیکل یکی از فلزات سنگین است که خصوصیات سمی آن برای انسان، حیوانات و گیاهان تأئید شده است. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر نیکل روی خصوصیات کمی و کیفی گل رز بر پایه طرح کاملاَ تصادفی با چهار تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار انجام شد. برای ارزیابی اثر نیکل از ترکیب سولفات نیکل در غلظت های(0، 0/5، 2، 4 ppm) به صورت محلول پاشی استفاده شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که چهار هفته بعد از اعمال تیمارها به صورت محلول پاشی برگی خصوصیات کمی و کیفی گل رز اندازه گیری شد. خصوصیات کمی گیاه شامل وزن تر برگ، وزن تر ریشه و طول ریشه کاهش پیدا کرده بود. در صورتیکه وزن خشک ریشه، وزن خشک اندام هوایی در تمامی تیمارها افزایش پیدا کرده بود. بیشترین میزان وزن تر اندام هوایی در نیکل ppm2 مشاهده شد. در وزن خشک برگ تفاوت معنی داری دیده نشد. خصوصیات کیفی شامل آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز وآهن افزایش پیدا کرده بود، همچنین بیشترین مقدار آنتوسیانین در نیکل ppm0/5 دیده شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که علائم سمیت نیکل در هیچ یک از تیمارها قابل مشاهده نبود