کویر به عنوان یکی از چشم اندازهای ژئومورفیک استان یزد به صورت اثرگذاری نقش خود را در الگوی توسعه ی منطقه ای برجای می گذارد .به دلیل تعدد این واحد چشم اندازی در پهنه ی استان یزد از جمله مناطق سیاهکوه، ابرکوه، درانجیر، مروست، ساغند و ... نیاز به بازبینی جدی در زمینه دیدگاه آمایشی این مناطق می نماید. در این رساله با به کارگیری دو روش مدل سازی فرمی و روش افتراق در فضای نیچ با بکارگیری متد لوند طبقه بندی کویر های استان یزد انجام پذیرفت .در طبقه بندی فرمی با استناد به شاخص های فرم شناسی و واحدهای فرمی سه گروه فرمی مختلف تشخیص داده شد . برای مستند نمودن این افتراق ها به صورت رقومی از مدل لوند در فضای نیچ به نحو موثری بهره برداری گردید. در پایان محاسبات مربوط به مدل لوند، سه گروه متفاوت و مجزا به گونه ای که اعداد بدست آمده دلالت بر افتراق آنها می نماید، تمیز داده شد. گرچه در گروه اول مدل لوند تشابه و همسانی طبقه بندی با روش فرمی کاملا منطبق نشان داد ولی دو گروه بعدی بعضا در مواردی با وجود افتراق در گروه بندی آنها، دارای تشابهات ملموسی نیز می باشد. دریافت و شناسایی افتراق این چشم اندازها تاثیرات مهمی در نحوه تصمیمات آمایشی مناطق مورد پژوهش دارد. در پایان عنوان می گردد کاربرد واژه اصطلاحی کویر نمی تواند الگوی آمایشی همسانی را برای این مناطق پیشنهاد نماید؛ و به طور کلی می توان گفت هر واحد چشم انداز یک جذابیت خاص یک کاربری ویژه و به عبارت دیگر یک راهبرد آمایشی خاص تعریف می کند. لذا در آمایش اراضی و کویرهای استان یزد نمی توان یک مدل آمایشی را برای همه سطوح و کویرها پیاده نمود.