پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان ترکیبی فعال سازی رفتاری کوتاه مدت و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی صورت گرفت. این پژوهش در قالب یک طرح تک آزمودنی چند خط پایه اجرا شد. نمونه ی این پژوهش شامل چهار بیمار (1 مرد، 3 زن، بین 26 تا 38 ساله) مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود که در چهار روش درمانی به صورت تصادفی جایگزین شدند (شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، فعال سازی رفتاری کوتاه مدت، درمان های ترکیبی فعال سازی رفتاری کوتاه مدت و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با ترتیب معکوس). برای جمع آوری داده ها، از پرسش نامه ی افسردگی بک (bdi-ii) و پرسش نامه ی نشخوار فکری (rrs) در جلسات 1، 2، 4، 6، 8، و پیگیری 1 ماهه استفاده شد. بازبینی دیداری شکل ها و اندازه ی ضریب تاثیر کاهش معناداری را در نمرات افسردگی و نشخوار همه ی شرکت کنندگان نشان داد. این یافته ها از شواهد نظری اولیه در مورد نقش درمان ترکیبی فعال سازی رفتاری کوتاه مدت و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش نشانه های افسردگی و نشخوار فکری بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی حمایت می کند.