با ظهور فن آوری های آنلاین و غیر قابل اجتناب بودن سواد دیجیتالی، دانشجویان در سراسر جهان برای بهترین استفاده از اطلاعات موجود در حداقل زمان ، ملزم به خوانش روان در محیط دیجیتال هستند. علیرغم این اهمیت ، تحقیقات متمرکز بر روان خوانی متون دیجیتال ، بخصوص در محیط انگلیسی به عنوان زبان دوم ، اندک است. بعلاوه ، نتایج حاصل از آن تحقیقات اندک متناقض هستند. به منظور پر کردن چنین شکافی، پژوهش حاضر درصدد است تا دریابد که آیا اصولا" تفاوتی میان روان خواندن این دونوع متن وجوددارد یا خیر . بعلاوه این پژوهش ضمن بررسی گرایش شرکت کنندگان به هرکدام از این متون به ارزیابی تاثیرجنسیت بر روان خواندن شرکت کنندگان می پردازد . به همین منظور، روان خوانی 30 دانشجوی کارشناسی ارشد زبان انگلیسی درهنگام خواندن دو نوع متن بررسی شدو سپس شرکت کنندگان با استفاده از یک چک لیست اولویت خود را نسبت به هر متن درجه بندی کردند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها بیانگر آن است که نه تنها میزان روان خوانی شرکت کنندگان در متون چاپی بالاتر بوده، بلکه اکثر شرکت کنندگان ، متون چاپی را به متون دیجیتال ترجیح داده اند. بعلاوه،یافته های این پژوهش نشانگر آن است که شرکت کنندگان مردنسبت به همتایان زن خود از نظر روان خوانی ازعملکرد بهتری برخوردار بوده اند. نتایج بدست آمده بر ضرورت اقدام سیاستگزاران, طراحان برنامه و مواد درسی درزمینه ایجاد تغییرات لازم برای آموزش خواندن متون دیجیتالی و تغییر تمرین های کلاسی در جهت سودمند بودن بیشتر برای دانش آموزان و معلمان به عنوان شهروندان جامعه اطلاعاتی جدید تاکیددارد. کلید واژه: نوع متن ، متون دیجیتال ، روان خوانی ، عصر اطلاعات