مطالعات نشان داده اند که قاب های مهاربندی شده ی همگرای متداول، عملکرد لرزه ای نامطلوبی دارند. از طرفی با توجه به اینکه ارضای شرایط کنترل تغییرمکان در قاب های خمشی دشوار است لذا محققین در دهه ی 1970 سیستمی را ابداع کردند که هم از نظر مقاومت و سختی و هم از نظر کنترل تغییرمکان جانبی عملکرد مطلوبی داشتند و دلیل این امر را می توان وجود تیرپیوند که به عنوان فیوز عمل می کند دانست. در این مطالعه سه هدف عمده دنبال شده است: 1- توسعه ی مدلی برای شبیه سازی رفتار مهاربندهای با لینک های برشی ، برشی – خمشی و خمشی، 2- مطالعه رفتار لرزه ای قاب های مهاربندی شده ی واگرا با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی (تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی و تحلیل دینامیکی افزایشی) و 3- ارزیابی عملکرد لرزه ای قاب های مهاربندی شده ی واگرا در سطوح عملکرد مختلف با استفاده از ساختاری مبتنی بر قابلیت اعتماد لرزه ای و با در نظر گرفتن عدم قطعیت های موجود در نیاز و ظرفیت لرزه ای. همچنین تحلیل دینامیکی افزایشی به منظور ارزیابی ظرفیت لرزه ای مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل از نزدیک به 2400 تحلیل دینامیکی غیرخطی نشان داد، که عملکرد قاب های مهاربندی شده ی واگرا با لینک برشی در سطح عملکرد آستانه ی فروریزش بسیار مطلوب تر از قاب های مهاربندی واگرا با لینک برشی – خمشی است و همچنین عملکرد قاب های مهاربندی واگرا با لینک برشی – خمشی مطلوب تر از قاب های مهاربندی واگرا با لینک خمشی است.