استفاده از بتن در صنعت ساخت و ساز روز به روز در حال افزایش است. با توجه به محدودیت عمر سازه های بتنی و همچنین تخریب سازه های بتنی در اثر عوامل طبیعی نظیر زلزله، سیل، طوفان و ... ، همواره با حجم انبوهی از بتن های تخریبی مواجه خواهیم بود که سبب تخریب محیط زیست خواهند شد. از طرفی منابع معدنی جهت تولید سنگدانه ها نیز محدود می باشند که در آینده ای نه چندان دور ناگزیر باید از این بتن های تخریبی به صورت سنگدانه های ضایعاتی بتنی و به عنوان جایگزینی برای سنگدانه های طبیعی استفاده نمود تا بتوانیم منابع طبیعی راحفظ نمائیم. در این پایان نامه با ثابت نگه داشتن نسبت جانشینی درشت دانه بازیافتی بتنی با درشت دانه طبیعی به صورت 25، 50، 75 و 100% ، نسبت جایگزینی ریزدانه بازیافتی بتنی با ریزدانه طبیعی به ترتیب برابر با درصدهای مختلف0 ، 25 ،50 ، 75 و 100 % می باشد که در مجموع شامل 21 طرح اختلاط می شوند. در این تحقیق آزمایش های مقاومت فشاری و انقباض در سنین 7 ،28 ،60 و90 روزه و آزمایش های مقاومت کششی، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، جذب آب و سرعت امواج فراصوتی در سن 28 روزه بر روی نمونه های مورد نظر انجام گرفته است. با افزایش استفاده از سنگدانه های بازیافتی بتنی به عنوان ریزدانه و درشت دانه در بتن جدید، کاهش در مقاومت های فشاری، کششی و خمشی بتن بازیافتی، کاهش سرعت امواج فراصوتی، افزایش جذب آب و انقباض نمونه ها مشاهده شده است. به منظور بهبود خواص مهندسی بتن حاوی سنگدانه های بازیافتی بتنی و همچنین بررسی تاثیر الیاف پلی پروپیلن بر روی خواص بتن حاوی سنگدانه های بتنی بازیافتی، از الیاف پلی پروپیلن به طول 6 میلی متر و با درصدهای حجمی مختلف 1/0 ، 2/0 و 3/0 درصد در طرح های با درصدهای مشابه 0 ، 25 ، 50 ، 75 و 100% ریزدانه و درشت دانه بازیافتی بتنی استفاده شده است که تعداد 15 طرح اختلاط را شامل می شوند. با افزایش درصد حجمی الیاف پلی پروپیلن در بتن های بازیافتی، افزایش قابل توجه در نتایج مقاومت کششی، افزایش مدول الاستیسیته، کاهش جذب آب نمونه ها و همچنین تاثیر نسبتاً منفی بر مقاومت های فشاری و خمشی مشاهده شده است.