تصفیه پسابهای تولید شده از صنایع رنگی، به دلیل سمیت و طبیعت سرطان زای این مواد اهمیت بسیار زیادی دارد. گسترش روش های موثر و اقتصادی برای برطرف کردن این دسته از آلاینده ها ضروری است. برای تصفیه پساب ها روش های متنوعی وجود دارد که بسته به نوع و میزان آلودگی آن و موارد مصرف پساب پس از تصفیه میتوان روش های متفاوتی را انتخاب کرد. فرآیند های جداسازی مواد به روش جذب سطحی، در بسیاری از روش های تصفیه مکانیکی، شیمیایی و بیولوژیکی، دارای اهمیت ویژه ای هستند. یکی از جاذب های متداول مورد استفاده در فرایند جذب، بنتونیت می باشد. البته وجود بار منفی در سطح بنتونیت سبب محدودیت استفاده از آن برای حذف رنگزای آنیونی از پساب میشود. هدف از انجام این تحقیق بررسی جذب رنگزای آنیونی بر روی بنتونیت عمل شده با ماده فعال کننده سطحی کاتیونی است. در این تحقیق ابتدا بنتونیت بوسیله ماده فعال کننده سطحی کاتیونی هایامین فرآیند شده و سپس رنگزا بر روی بنتونیت اصلاح شده با ماده فعال کننده سطحی عمل شده است. ایزوترم های فروندلیش و لانگمیر و تمپکین بر روی داده های آزمایشگاهی بررسی شده است. کینتیک جذب نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان داد که ایزوترم غالب برای توصیف جذب ماده فعال کننده سطحی کاتیونی بر روی بنتونیت فروندلیش بوده است. ایزوترم جذب لانگمیر نیز مدلی مناسب برای روند جذب رنگزای آنیونی بر روی بنتونیت فعال تشخیص داده شد. جذب هر دو ماده جذب شونده بر روی جاذب های مورد نظر طی یک فرآیند کینتیکی شبه درجه دوم صورت گرفته است. داده های حاصل از طیف اسپکتروسکوپی مادون قرمز نیز اصلاح سطحی در بنتونیت را تایید میکند. نتایج نشان داد که بهینه سازی روش های جذب در فرآیند های چند مرحله ای تصفیه پساب علاوه بر حداکثر حذف مواد رنگزای موجود در پساب سبب افزایش بهره اقتصادی در استفاده از این نوع جاذب ها می شود.