در این پژوهش، ضمن بررسی سیر نگارش مزار نویسی در ایران از حمله مغول تا پایان دوره صفویه، معانی لغوی و اصطلاحی مزار و مزارنویسی، دوره ها، علل ضعف و قوت، انگیزه ها و اهداف نگارندگان آن ها آمده است. هدف از نگارش این پایان نامه، انجام تحقیقی منظم در رابطه با مزارنویسی و معرفی برخی آثار در این زمینه می باشد. روش گردآوری مطالب این پژوهش، کتابخانه ای و بر اساس مطالعه نسخه های سنگی، چاپی و برخی کتاب های مرتبط بوده است. نتایج حاصل نشان می دهد نگارش کتاب های مزاریه در اواخر سده ی هشتم هجری و قرن نهم هجری به اوج خود رسید. اما از قرن دهم و با ظهور دولت صفوی کاهش یافت که عوامل فرهنگی و اجتماعی داخلی و خارجی در روند نگارش این آثار تأثیر فراوان داشته است. کتاب های مزاریه به روش های مختلفی مانند سالشمار، موقعیت مکانی و ... تدوین می شدند. مبالغه، زبان فارسی و گرداوری به روش تحقیق میدانی از مهمترین ویژگی های کتاب های مزاریه محسوب می شود.