بر خلاف دوام ذاتی بتن، سازه های بتنی زیادی یافت می شوند که خصوصیات خوبی از لحاظ دوام در مقابل یخبندان از خود نشان نمی دهند. یکی از دلایل اصلی تخریب بتن در نواحی سردسیر ایران بخصوص در مناطق غربی و شمال غربی ناشی از سیکل های یخ زدن و آب شدن می باشد. مقاومت بتن در برابر سیکل های انجماد و ذوب به تنش های بالای درون بتن وابسته است بویژه در زمانی که آب داخل سنگدانه ها منجمد گشته و باعث تغییر حجم بتن در آب و هوای سرد می شود. این تغییر حجم سبب ایجاد ترک خوردگی های ریز در بتن می شود که نهایتا منجر به کاهش مقاومت و تضعیف ساختار بتن می شود. اهمیت این موضوع تحقیقات زیادی را در زمینه ی دوام در برابر یخبندان به خود جلب کرده است. بدین منظور در این تحقیق برای بالا بردن مقاومت فشاری و سایر خواص مکانیکی بتن، اثر نانو سیلیس (0، 1، 2، 3 درصد نانو) و الیاف شیشه ای gfrc (0، 2/0، 4/0، 6/0 درصد الیاف شیشه) جایگزین سیمان در دو حالت نمونه های شاهد و سیکل دار مورد بررسی قرار گرفت. درمجموع288 نمونه تهیه گردید که 144 تا از این نمونه تحت آزمایش ذوب و انجماد بر اساس استاندارد astm c666 b بعد از 45، 100 و 150 سیکل قرار گرفتند. 144 نمونه ی دیگر به عنوان نمونه ی شاهد در سنین 28، 56 و 74 روزه (همزمان با اتمام سیکل های 45، 100 و 150) اندازه گیری شد. مقاومت های فشاری، التراسونیک، الکتریکی و نیز افت چگالی نمونه ها بعد از چرخه ی ذوب و انجماد به عنوان معیار سنجش دوام بتن در نظر گرفته شد. در بررسی اثر اختلاط نانو سیلیس با الیاف gfrc بالاترین مقاومت فشاری به ازای 1 درصد نانوسیلیس با 6/0درصد gfrc حاصل شد. همچنین یادآور میشود از اختلاط نانو سیلیس پودری با درصد های بالا در بتن پرهیز شود.