پتاسیم محلول خاک قابل دسترس‎ترین نوع پتاسیم و حائز اهمیت در تولید محصولات می‎باشد. شوری خاک و استفاده از آب هایی با کیفیت پایین، از عوامل موثر بر آبشویی و هدررفت عناصر غذایی به ویژه پتاسیم در خاک است، که به تبع آن کاهش حاصلخیزی خاک و همچنین آلودگی محیط زیست را در پی دارد. از این رو، تحقیق حاضر به بررسی میزان آبشویی پتاسیم، تحت تأثیر برخی نمک ها، حجم آبشویی و محلول آبشویی و نیز توزیع عمقی کاتیون های محلول و تبادلی در خاک می پردازد. آزمایش ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل: نمک با 4 سطح (شاهد، کلرید کلسیم، گچ و کلرید سدیم)، محلول آبشویی در سه سطح (آب مقطر، کلرید پتاسیم و سولفات پتاسیم)، حجم آبشویی با سه سطح (25/0، 75/0 و 2 حجم تخلخل) و تیمار عمق (صفر تا 5، 5 تا 10 و 10 تا 20 سانتی متر) در سه تکرار و در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از ستون خاک انجام شد. در پایان آزمایش ها، غلظت پتاسیم محلول و تبادلی در عمق های مورد نظر اندازه‎گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین درصد آبشویی پتاسیم محلول و تبادلی در خاک تیمار شده با کلرید کلسیم مشاهده شد. همچنین کلرید پتاسیم، سولفات پتاسیم و آب مقطر به-ترتیب بیشترین تأثیر را در افزایش آبشویی پتاسیم محلول و تبادلی از خاک داشتند. همچنین نتایج حاکی از آن بود که با افزایش حجم آبشویی، درصد پتاسیم آبشویی شده معنی داری افزایش یافت. یافته های این تحقیق اهمیت پرداختن بیش تر به نقش ترکیب املاح محلول و حجم آبشویی بر میزان آبشویی پتاسیم را در راستای جلوگیری از هدررفت این عنصر مهم برای گیاهان و همچنین آلودگی منابع آب زیرزمینی نشان می دهد.