داده زبانی بعنوان ضروری ترین جزء در یادگیری زبان خارجی تلقی شده و بسیاری ازپژوهش های علمی بر روی این مسئله متمرکز گردیده است. خواندن بعنوان نوعی از داده های زبانی در نظر گرفته شده و از سویی دیگر در میان مهارت های یادگیری و آموزش زبان نیز بعنوان مهمترین عنصر تلقی می شود. بر همین اساس، تغییر داده که از طریق خواندن متون و با هدف افزایش درک مطلب زبان آموزان صورت می پذیرد، هم برای زبان آموزان و هم برای اساتید و پژوهشگران این حوزه بسیار حائز اهمیت است. هدف از انجام این پژوهش، تحقیق در مورد تاثیرگذاری سه تکنیک توضیحی ـ واژگانی برای بیان واژگان ناآشنا و دشوار بوده که این تکنیک ها عبارتند از: «تفسیر واژگان»، «بیان تعاریف» و «مترادف گویی»؛ از سوی دیگر، سه تکنیک غنی سازی نوشتاری عبارتند از: «درشت کردن»، «مورب کردن» و « استفاده از حروف بزرگ» در متون قرائتی دانش آموزان زبان انگلیسی است. تکنیک های فوق بر روی 6 متن مربوط به بخش خواندن کتب انگلیسی عمومی سطح متوسط که بر اساس شاخص های خوانایی انتخاب شده اند اعمال گردیده است. پس از قرائت هر متن از سوی دانش آموزان، 30 سوال چهار جوابی به آنها داده شد؛ سپس عملکرد درک مطلب آنان از طریق آزمون های «anova » و « post hoc» محاسبه گردید. نتایج این پژوهش نشانگر این مطلب است که توانایی درک مطلب دانش آموزانی که نسخه اصلاح شده به شکل توضیح ـ واژگانی و غنی سازی نوشتاری را خواندند نسبت به کسانی که نسخه اصلاح نشده آنها را خواندند، بسیار بالاتر بوده است. همچنین نتایج این پژوهش حاکی از بهبود عملکرد دانش آموزان با بکارگیری تکنیک های «مورب کردن»، « تفسیر واژگان» و «بیان تعاریف» است. از سویی دیگر، استفاده از تکنیک های «درشت کردن» و «استفاده از حروف بزرگ» تاثیری بر روی عملکرد دانش آموزان نداشته است. این نکته در مورد تکنیک « مترادف گویی» نیز صدق می کرد. نتایج این پژوهش برای معلمین و مولفین که خواهان ارتقاء سطح درک مطلب دانش آموزان خود از طریق ارائه متونی آسان تر هستند، بسیار حائز اهمیت است.