در آزمایش حاضر تاثیر پربیوتیک تجاری اینولین بر عملکرد رشد و تولیدمثل در ماهیان دم‏شمشیری xiphophorus helleri و پلاتی xiphophorus maculatus مورد بررسی قرار گرفت. در تحقیق کنونی از ماهیان با سن تقریبی دو ماه و نیم استفاده شد و مدت زمان آزمایش دوازده هفته بود. در هر آکواریوم (با ابعاد 30×40×60 سانتی‏متر مکعب) 10 قطعه ماهی ماده و 3 قطعه ماهی نر ذخیره شدند. ماهی‏ها در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار غذایی پربیوتیکی اینولین شامل 0، 5/0، 1 و 5/1 درصد جیره، به میزان روزانه 5% وزن بدن و در سه تکرار و دو نوبت تغذیه شدند. در این آزمایش، عملکرد تولید مثلی و رشد در ماهیان پلاتی و دم‏شمشیری از نظر ضریب رشد ویژه مولدین، هماوری نسبی، تعداد لارو، درصد لاروهای معیوب، درصد بقای بچه‏ماهیان و شاخص گنادوسوماتیک و همچنین مقاومت لاروهای حاصله در برابر تنش حرارتی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد میانگین تعداد لاروهای حاصله و هماوری نسبی مولدین ماده در ماهیان دم شمشیری در تیمار 1 درصد بالاتر از تیمار 0 و 5/1 درصد بود (05/0 ?p) و این فاکتورها در تیمار 1 درصد بالاتر از تیمار 0 و 5/0 درصد بود (05/0 ?p). فاکتورهای درصد بقای بچه ماهی و شاخص گنادوسوماتیک در ماهیان دم شمشیری در تیمار 1 درصد بالاتر از تیمار شاهد بود (05/0 ?p) و در ماهیان پلاتی درصد بقای بچه ماهی در تیمار 5/1 درصد به صورت معنی داری بالاتر از تیمار 0 و 5/0 درصد بود (05/0 ?p) ولی میزان شاخص گنادوسوماتیک در سطوح مختلف پربیوتیک اینولین تفاوت معنی دار آماری نشان نداد (05/0 ?p). به علاوه سطوح مختلف پربیوتیک اینولین تاثیر معنی داری بر روی وزن نهایی مولدین ماده، ضریب رشد ویژه مولدین (sgr)، درصد لاروهای معیوب، درصد مقاومت و بازماندگی لاروها در برابر تنش حرارتی ماهیان پلاتی و دم شمشیری نداشت (05/0 ?p). به‏طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که در ماهیان پلاتی و دم‏شمشیری پربیوتیک اینولین سبب بهبود برخی از عملکردهای تولیدمثلی در این ماهیان می گردد، به‏علاوه نقش این پربیوتیک در عملکرد رشد چندان قابل‏توجه نیست.