سازه های ساندویچی از دو رویه کامپوزیتی و یک هسته از جنس فوم یا لانه زنبوری با مقاومت کم تشکیل می گردند. انعطاف پذیری بالای هسته در این سازه ها منجر به اختلاف در میزان جابجایی در رویه های بالایی و پایینی شده و در اثر تغییر در ارتفاع هسته، جابجایی در سطح مقطع از الگویی غیر خطی تبعیت می نماید. در یک سازه ساندویچی با هسته میانی انعطاف پذیر، فرض یکسان بودن خیز رویه های بالایی و پایینی و نیز فرض تغییرات خطی جابجایی های صفحه ای در جهت ضخامت هسته میانی، از دقت کافی برخوردار نخواهد بود. بنابراین تحلیل این سازه ها با استفاده از روش های کلاسیک همراه با خطا خواهد بود. علاوه بر این که در تئوری های متداول شرایط مرزی یکسانی برای رویه ها و هسته فرض می گردد. این رویکرد جدید در تحلیل سازه های ساندویچی نخستین بار توسط فروستیگ ارائه گردید و به عنوان تئوری مرتبه بالای سازه های ساندویچی شناخته می شود. بیشتر تحقیقات انجام یافته با فرض عدم تغییر ارتفاع هسته یعنی انعطاف ناپذیری هسته صورت پذیرفته است. لذا با توجه به اینکه تئوری های متداول قادر به پیش بینی اثرات موضعی و تغییر شکل ها در راستای هسته نمی باشند، ارائه یک مدل تحلیلی مرتبه بالا که قادر به مدلسازی اثرات انعطاف پذیری هسته باشد، ضروری است. به همین منظور در این پروژه مدل مرتبه بالا برای پوسته مخروطی ساندویچی با دو رویه بالا و پایین کامپوزیتی و هسته انعطاف پذیر استفاده شده است. در این تئوری بر خلاف تئوری های متداول هیچ محدودیتی بر میدان جابجایی هسته اعمال نمی گردد و اثرات مرتبه بالا پس از حل الاستیسیته معادلات تعادل هسته ظاهر می گردند. پس از معرفی تئوری فوق کمانش پوسته مخروطی ساندویچی با هسته انعطاف پذیر مطالعه شده است.