قابلیت شرکت موثر در تعامل با دیگران، چه در زندگی خصوصی و چه در زندگی حرفه ای از اهمیت حیاتی برخوردار است. بی شک تغییرات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دو سه قرن اخیر با این واقعیت که تعامل اجتماعی هر چه بیشتر برای جمع کثیری از آحاد جوامع گسترده وانبوه مسئله آفرین می شود مرتبط است. این ارتباطات و مشارکت مردمی در اشکال اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و حتی روانی در قالب نهادهای مشارکتی مورد توجه قرار گرفته است. در این خصوص برخی از مراکز به عنوان بسترهایی تلقی شده اندکه زمینه ساز مشارکت در مقیاس های گسترده تر هستند . مهم ترین این بسترها مراکز آموزشی به ویژه محیط های دانشگاهی است که زمینه مناسبی را برای تقویت عوامل و زمینه هایی که به تعامل اجتماعی و مشارکت مردمی می انجامد فراهم نموده . تعاملات دانشجویی بر نگرشهای دانشجویان به دانشگاه و نهایتا جامعه تأثیر می گذارد و علاوه بر میزان رضایت تحصیلی، بر میزان و کیفیت زندگی دانشجویی و رضایت خاطر بیشتر ، وابستگی متقابل مثبت بین افراد و انتظار تعامل مثبت و سازنده در آینده می انجامد. در این راستا هدف این رساله، طراحی مجموعه ای متمرکز در جهت ایجاد و توسعه ی تعاملات دانشجویی در مجموعه ی دانشگاهی پردیس دانشگاه شیراز می باشد . برای این منظور پس از شناسایی مفاهیم و چگونگی شکل گیری تعاملات اجتماعی ما بین انسان ها به بررسی عوامل محیطی موثر در ایجاد و گسترش تعاملات اجتماعی می پردازیم تا بر اساس این عوامل و اصول معماری بتوان فضای معماری منسجمی را طراحی کرد که زمینه را برای تعاملات میان دانشجویان در دانشگاه شیراز فراهم کند، به گونه ای که پاسخگو به نیازها و فعالیت هایی نظیر فعالیتهای علمی و اجتماعی مشترک ، فعالیتهای گروهی و کمکهای دانشجویان به یکدیگر، برگزاری مسابقات فرهنگی، انجام فعالیت های ورزشی و تفریحی در زمان فراغت و ... باشد.