تی. اس. الیوت در نگاه بسیاری از منتقدان به عنوان شاعری "سخت فهم" یا "مشکل گو" و بحث بر انگیز شناخته شده است، که اشعارش را به سختی می توان در قالب تفسیر مشخصی جای داد. با این وجود، منتقدان در تلاش برای حل کردن ماهیت معما گونه ی اشعار الیوت و برای بنا نهادن شالوده ای به منظور ارزیابی منتقدانه ی اشعار وی، تفاسیر بسیار مختلفی از آنها ارائه نموده اند، که با وجود راه گشا بودن، کار هماهنگ ساختن دیدگاه ها و نقطه نظرات مغایر را برای خواننده مشکل می گرداند. این پایان نامه بر آن است تا با گشودن بافت پیچیده ی اشعار متقدم الیوت، تفسیری متفاوت و جدیدتری از آنها عرضه کند. بر این اساس، هدف از نگارش این پایان نامه بررسی اشعار متقدم الیوت به خصوص "سرود عاشقانه ی جی. آلفرد پروفراک،" "تصویر یک بانو،" سرزمین بی حاصل، "مردان پوشالی" و "پیرمرد" بر اساس نظریه ی بینامتنیت است. این نظریه بر این اصل تاکید دارد که برای روشن کردن معنا در یک اثر ادبی دشوار و پیچیده، آن اثر را باید در ارتباط با آثار ادبی گذشته مورد مطالعه قرار داد و روابط بین آنها را جستجو کرد. برای رسیدن به این منظوردر اشعار الیوت، نظریات منتقدان برجسته ی بینامتنیت به ویژه نظر جولیا کریستوا در خصوص "پیوند های متنی،" دیدگاه رولان بارت در مورد "چند آوایی و مرگ نویسنده" و نظریه ی میخا ئیل باختین در رابطه با "تعامل متنی" به کار گرفته شده اند. نتایج به دست آمده از این تحقیق، بر این نکته تاکید می کند که: اولا، اشعار "سرود عاشقانه ی جی. آلفرد پروفراک" و "تصویر یک بانو" در ارتباط با آثار ادبی گذشته می باشند؛ ثانیا، شعر سرزمین بی حاصل صداهای گوناگونی را در بافت خود به تصویر می کشد که منجر به مرگ نویسنده و تولد خواننده می شود؛ ثالثا، "مردان پوشالی" و "پیرمرد" درتعامل و مکالمه با متن های پیشین هستند. مهم ترین نتیجه ی به دست آمده از این پایان نامه این است که اشعار الیوت ماهیت بینامتنی دارند و مفهوم خود را از آثار ادبی گذشته استنتاج می کنند.