تلاش های زیادی از سال 1950 در زمینه ی سنتز پلیمرهای مقاوم حرارتی انجام گرفته است. پلیمرهای مقاوم حرارتی می-توانند در دماهای بالا مورد استفاده قرار گیرند، بدین معنی که استحکام مکانیکی، مدولوس، پایداری در برابر تغییرات محیطی ( مواد شیمیایی، حلال ها،uv و اکسیژن ) و پایداری دیمانسیونی آنها در دماهای بالا قابل مقایسه با دیگر پلیمرها در دماهای پایین است. از طرفی پلی اترها دسته ای از پلیمرهای مقاوم حرارتی هستند که در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. به همین دلیل دراین کار تحقیقاتی یک سری پلی اترهای مقاوم حرارتی جدید سنتز شده و برخی از خواص فیزیکی آنها بررسی گردید. ابتدا، با شروع از ترکیبات مختلفی از جمله انواع گوناگونی از بنزآلدهید، 4- متیل استوفنون و nbs ترکیب های دی برمه جدیدی طی دو مرحله سنتز شدند. ساختار این ترکیبات دی برمو نیز توسط روشهای طیف سنجی ftir، h-nmr1 و uv تایید شد. سپس پلی اترهای جدید بر پایه ی این مونومرها با دی ال های آروماتیک تجاری سنتز گردید. مقاومت حرارتی و رفتار حرارتی پلی اترهای سنتز شده توسط تکنیک های آنالیز گرماوزن سنجی (tga) و گرماسنجی روبشی تفاضلی (dsc) بررسی شد و نتایج نشان دهنده پایداری خوب حرارتی این پلیمرها بود. پلیمرهای سنتز شده دارای حلالیت خوبی در حلال های مرسوم آلی بودند. محدوده ویسکوزیته درونی این پلیمرها از 25/0 تا 35/0 بوده که نشان از قابل قبول بودن محدوده جرم مولکولی این پلیمرها است.