روند کاهش و نابودی گونه ها همچنان ادامه دارد و بسیاری از گونه ها با نرخ فزاینده ای در حال انقراض هستند. حدود 30 درصد انقراض گونه ها تا سال 1980 میلادی به تخریب و انهدام زیستگاه های حیات وحش نسبت داده شده است. در این میان زیستگاه های باز مانند نواحی نیمه بیابانی و علف زارها تا حد زیادی در سراسر جهان تغییر یافته اند و حیات وحش آن ها نیز در معرض نابودی هستند. کوکر شکم سیاه (pterocles orientalis) پرنده ای که در پناهگاه حیات وحش شیراحمد و برخی دشت های جنوبی سبزوار زیست می کند با وجود این که به شدت تحت شکار و تخریب زیستگاه است، از جمله پرندگانی است که تا کنون مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از انجام این پژوهش یافتن زیستگاه های مطلوب و ترجیحی کوکر شکم سیاه است. در این مطالعه مکان های حضور و عدم حضور پرنده جهت ثبت پارامترهای زیستگاهی شناسایی و میزان معنی داری هر یک از پارامترها با حضور پرنده با استفاده از روش رگرسیون منطقی دوگانی مورد آزمون قرار گرفت. طبق شواهد به دست آمده از این مطالعه پارامترهای ارتفاع پوشش گیاهی، ارتفاع بلندترین بوته، تنوع گونه ای، تاج پوشش، وجود درخت یا درختچه، وجود لانه مورچه، درصد سنگریزه، پوشش سنگی، تعداد قلوه سنگ، فاصله تا منابع آب، جاده و روستا، ارتفاع و شیب در حضور و عدم حضور کوکر شکم سیاه در سطح زیستگاه موثرند. این پرنده از زیستگاه های جنگلی و درخت زارها دوری می کند و زمین های کشاورزی دیم و شخم خورده، تازه برداشت شده و آیش را ترجیح می دهد. همچنین انتخاب زیستگاه پرنده در فصل های مختلف سال مدل سازی شد.