چکیده: رابطه سبک های والدگری با بهزیستی ذهنی هدف از این پژوهش پیش بینی بهزیستی ذهنی و سطوح آن بر اساس سبک های والدگری در نوجوانان بود. به منظور انجام این پژوهش تعداد 390 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان زرین دشت (184 پسر و 206 دختر) به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. میانگین و انحراف معیار سنی این گروه به ترتیب 7/15 و 2 بود. ابزار مورد استفاده شامل مقیاس والدگری آلاباما و مقیاس بهزیستی ذهنی ساخته مولوی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که هیچ یک از ابعاد والدگری قدرت پیش بینی معناداری برای بهزیستی ذهنی نداشتند. ولی سبک های والدگری ابعاد بهزیستی ذهنی را به طور معناداری پیش بینی کردند. به این ترتیب که والدگری مثبت و مشارکت پدر به طور مثبت و تنبیه به طور منفی عواطف مثبت نوجوان را پیش بینی کردند و والدگری مثبت در جهت منفی و تنبیه در جهت مثبت دارای قدرت پیش بینی معناداری برای عواطف منفی بودند. همچنین سرزندگی و اراده نیز به وسیله والدگری مثبت پیش بینی شدند با توجه به اینکه مشارکت پدر در جهت مثبت و تنبیه در جهت منفی نیز اراده را پیش بینی کردند. همچنین تنبیه پیش بینی کننده مثبت و معناداری برای استرس- افسردگی و روان رنجورخویی بود و والدگری مثبت به طور منفی استرس- افسردگی را پیش بینی کرد و اقتدار نیز در جهت مثبتی استرس- افسردگی را پیش بینی کرد. واژگان کلیدی: سبک های والدگری، بهزیستی ذهنی، عاطفه مثبت و عاطفه منفی