سدهای بتنی قوسی به خاطر ساختار خاص سازه ای و بارهایی ناشی از رانش قوس و زلزله، به پی و تکیه گاه هایی با مقاومت زیاد نیاز دارند. بررسی شکست سدهای بتنی قوسی نشانگر آن است که عامل اصلی انهدام این نوع سد وقوع ناپایداری در توده سنگ تکیه گاه های آن بوده است. توجه به این موضوع اهمیت انجام تحلیل های مناسب و دقیق را به منظور حصول اطمینان از پایداری تکیه گاه های این نوع سد در مقابل بارهای وارد بر آن روشن می سازد. توده های سنگ عموماً در بردارنده انواع ناپیوستگی ها از قبیل گسل، دسته درزه ها و صفحات لایه بندی می باشند که در تحلیل پایداری تکیه گاه های سدها به عنوان مرزهای توده سنگ مورد بررسی و همچنین عناصر مقاوم در مقابل ناپایداری مورد توجه ویژه ای قرار دارند. تحقیقات مختلف نشان داده اند در بیشتر مواقع درزه ها بر میزان ایمنی از توده سنگ حاکمند. در این پایان نامه با بهره گیری از تئوری پایداری گوه های صخره ای که توسط لوند ارائه شده است و با استفاده از معیار مقاومت برشی موهر کولمب برای توده های صخره ای درزه دار و با در نظرگرفتن وزن گوه، بارهای وارد از طرف سد، پایداری تکیه گاه های سد بتنی قوسی بررسی می شود. و با بهره از تکنیک المان های محدود در فضای سه بعدی و المان های درز، پایداری گوه های تکیه گاه ها در شرایط استاتیکی و دینامیکی مورد بررسی قرار می گیرد.