یکی از تغییرات مهم ورزش و فعالیت بدنی در بدن انسان، تغییرات هورمونی است. این تغییرات بنا به شدت، مدت و نوع تمرین اثرات متقاوتی دارند. بتا اندورفین(be) نیز به عنوان یکی از هورمون های سیستم عصبی در اثر فعالیت دچار تغییراتی در سطح پلاسمایی خون می شود. این نورو پپتید شامل یک زنجیره 31 اسید آمینه ای است که از پروآپیوملانوکورتون (pomc) مشتق شده و نقش مهمی را در مکانیسم رهایی از درد و ایجاد حس خوب بودن و سرخوشی به عهده دارد. مطالعات بسیاری بر روی اثر تمرین و تغییرات be صورت گرفته است. اما به دلیل اصل اختصاصی تمرین نتایج حاصل از این تحقیقات دارای تناقضات بسیاری است. از این رو هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر یک جلسه تمرین هوازی و بی هوازی برروی تغییرات سطح be پلاسمایی دختران فعال و غیر فعال قرار گرفت. بدین منظور پس از توزیع پرسشنامه تعیین سطح فعالیت بدنی در دانشگاه الزهرا و احراز شرایط مورد نیاز، تعداد 12 دانشجوی تربیت بدنی به عنوان گروه فعال(0.6±21.6 سال،3.68± 162.25 سانتی متر، 6.35±54.13 کیلوگرم) و12دانشجوی غیر تربیت بدنی به عنوان گروه غیر فعال (0.69±20.55 سال،5.14± 161.40 سانتی متر، 6.45±59.25 کیلوگرم) انتخاب شدند. بعد از آشنا نمودن آزمودنی ها با مراحل انجام تمرین، دو نوع تست بروس و رست به عنوان تست های تمرین هوازی و بی هوازی بر روی آزمودنی ها انجام شد. قبل و بعد از انجام تست be آزمودنی ها ثبت گردید و نتایج تحقیق در سطح معنی داری مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین مقادیر be در دوگروه فعال و غیرفعال در مرحله استراحت تفاوت معنی داری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که تمرین هوازی و بی هوازی در دو گروه دختران فعال و غیر فعال سبب افزایش در میزان بتا اندورفین پلاسمایی شداما این افزایش معنی دار نبود. واژه گان کلیدی: تمرین هوازی(تست بروس)، تمرین بی هوازی(تست رست)، بتا اندورفین، فعال، غیرفعال.

هدف از این تحقیق، مقایسه اثرات بازی و فعالیت بدنی منظم بر برخی از شاخص های فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی دختران نو جوان است.جامعه آماری را دانش آموزان دختر مقاطع راهنمایی شهرستان شهریار تشکیل می دادند. که به طور تصادفی دانش آموزان روستای دهشاد ، مدرسه شهید فروزنده پور با دامنه سنی 11-13 سال انتخاب شد.آزمودنی ها به طور تصادفی به 3 گروه 10 نفری تقسیم شدند (گروه بازی، فعالیت بدنی منظم ، کنترل). گروه بازی و گروه فعالیت بدنی منظم در یک برنامه تمرین 8 هفته ای با 3 جلسه در هر هفته شرکت کردند. در این مدت گروه کنترل به فعالیت های زندگی عادی و روزمره خود مشغول بودند.قبل و پس از برنامه تمرین 8 هفته ای، vo2max (توسط آزمون شاتل ران) 0توده بدنی،bmi ، درصد چربی بدن(توسط کالیپر)، whr،استقامت عضلانی (آزمون دراز و نشست)،انعطاف پذیری (آزمون خمش به جلو) ، چابکی (آزمون دوی 9×4 متر)محاسبه شد. بعد از جمع آوری اطلاعات خام با استفاده از آمار استنباطی توسط فرمول k-s کلموگروف اسمیرنوف برای طبیعی بودن داده ها و آزمون t همبسته و تحلیل واریانس یک راهه جهت تجزیه تحلیلها استفاده شد. نتایج حاکی از این بود که vo2max، درازو نشست، خمش به جلو دختران نوجوان پس از دوره 8 هفته ای در گروه فعالیت بدنی منظم و بازی افزایش معنادار ودر گروه کنترل کاهش معنا دار داشت وتوده ی بدن ، bmi ، whr،رکورد دوی 9×4 دختران نوجوان پس از دوره 8 هفته ای در گروه فعالیت بدنی منظم و بازی کاهش معنادار ودر گروه کنترل افزایش معنادار داشت. درصد جربی بدن دختران نوجوان پس از دوره 8 هفته ای در گروه فعالیت بدنی و بازی کاهش معنادار ودر گروه کنترل افزایش داشت، اما معنادار نبود.بنابراین علارغم بی توجهی به اثر بازی بر بدن، بازی و فعالیت بدنی منظم هر دو بر بهبود عوامل آمادگی جسمانی وفیزولوژیکی و کنترل چاقی موثر است پیشنهادمی شود برای ایجاد تنوع و برانگیختگی دانش آموزان به داشتن فعالیت نیز از می توان بازی های مختلف در برنامه های آموزشی و روزانه آنها سود برد.

فعالیت هوازی به عنوان روشی موثر برای کاهش فشار خون افراد با فشار خون بیشتر از حد نرمال ( سیستولی بالاتر از 120 و دیاستولی بالاتر از 80 ) توصیه شده است. اگر چه پاسخ فشار خون در هر دو فعالیت هوازی حاد ( سیستولی از 27- تا 9 و دیاستولی از 8- تا 7 میلی متر جیوه ) و فعالیت هوازی بلند مدت (سیستولی از 20- تا 9 و دیاستولی از 11- تا 3/11 میلی متر جیوه ) متغییر است. ما در این پژوهش تلاش کردیم تا بر پایه ی فعالیت تک جلسه ای افراد، پاسخ یا مقاومت این افراد به فعالیت بلند مدت را مشخص کنیم به عبارت دیگر سعی کردیم ثابت کنیم که پاسخ فشار خون افراد به فعالیت هوازی حاد و بلند مدت با هم ارتباط دارد. در این تحقیق 15 زن در دامنه ی سنی 45 تا 60 سال که در معرض خطر فشار خون بالا (سیستولی 139-130 و دیاستولی 89 - 80 میلی متر جیوه) بودند، شرکت کردند. این افراد یک جلسه تحت فعالیت هوازی قرار گرفتند و بعد از هشت هفته تمرین هوازی، برای بار دوم یک جلسه ی دیگر فعالیت هوازی انجام دادند. بین میزان تغییراتی که بعد از جلسه ی اول در فشار خون سیستولی رخ داد و تغییرات فشار خون استراحتی سیستولی در طول 8 هفته تمرین همبستگی معنی داری وجود داشت ( 60/0 = r ، 01/0 = p ). همینطور همبستگی معنی داری در فشار خون دیاستولی نیز دیده شد ( 54/0 = r ، 03/0 = p ). نتیجه گیری: هشت هفته تمرین تاثیر معنی داری در کاهش فشار خون سیستولی و دیاستولی آزمودنی ها داشت و کاهش فشار خون بعد از فعالیت نیز به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. کلید واژه ها: فشار خون، افت فشار خون بعد از فعالیت، افراد در معرض خطر فشار خون بالا.

کاربرد مداوم علف کش ها، نگرانی های زیست محیطی و هم چنین گسترش علف های هرز مقاوم به علف کش ها را افزایش داده است. از مهم ترین روش های جایگزین کاربرد علف کش ها، استفاده از گیاهان پوششی و مالچ بقایای گیاهی برای مدیریت علف های هرز می باشد. به منظور بررسی تأثیر گیاه پوششی یونجه و مالچ بقایای گندم بر کنترل علف های هرز و خصوصیات رشدی ذرت شامل ارتفاع، سطح برگ، اجزای عملکرد و عملکرد، ذرت و هم چنین تنفس میکروبی و ماده آلی خاک، مطالعه ای در قالب طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در فصل زراعی سال 1392 در مرکز آموزش کشاورزی شهید روحانی فرد شهرستان کردکوی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کشت بذر گیاه پوششی یونجه در سه سطح 20، 40 و 60 کیلوگرم در هکتار، پوشش مالچ بقایای گندم در سه سطح 2، 4 و 6 تن درهکتار، استفاده از علف کش اولتیما (نیکو سولفورون + ریم سولفورون) به صورت پس رویشی در دز توصیه شده (25/131 گرم ماده موثره در هکتار) بود. ابعاد هر کرت 8 × 5/4 متر بود و هر کرت 6 ردیف ذرت دانه ای (سینگل کراس 704 ) کشت شد. هر کرت از بخش طولی به دو قسمت مساوی تقسیم شد؛ نیمی از آن به اعمال تیمار اختصاص یافته و نیم دیگر آن به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. در طی فصل رشد نمونه برداری ها هر 15 روز و در 5 مرحله انجام شد که نمونه برداری از علف های هرز و ذرت با استفاده از کادر نیم متر مربعی انجام و در هر مرحله وزن خشک آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تراکم کم گیاه پوششی یونجه در هیچ یک از مراحل نمونه برداری تاثیری بر وزن خشک علف های هرز نسبت به شاهد نداشت ولی تراکم متوسط و زیاد گیاه پوششی یونجه باعث کاهش معنی دار وزن خشک علف های هرز نسبت به شاهد شد. کاربرد کاه و کلش نیز در مقادیر 2، 4 و 6 تن در هکتار توانست وزن خشک علف های هرز را نسبت به شاهد کاهش دهد. تاثیر کاه و کلش 6 تن در هکتار بر وزن خشک علف های هرز، مشابه با کارایی علف کش اولتیما بود. تیمارها باعث افزایش میزان تعداد دانه، وزن هزار دانه و عملکرد گیاه ذرت شد که این میزان افزایش در تیمار کاه با سطوح بالا بیشتر بود. مالچ بقایای گندم و گیاه پوششی یونجه باعث افزایش ماده آلی و تنفس میکروبی خاک شدند که در این میان تاثیر گیاه پوششی یونجه نسبت به کاه و کلش بیشتر بود. واژه های کلیدی: گیاه پوششی، کاه و کلش گندم، علف هرز، وزن خشک علف هرز