به منظور مطالعه روند پر شدن دانه، عملکرد و اجزای عملکرد دانه در گندم تحت تاثیر ژنوتیپ و تاریخ کاشت در شرایط محیطی گنبد آزمایشی در سال زراعی 90-89 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد در شرایط دیم انجام شد.این آزمایش با پنج ژنوتیپ ( کوهدشت، لاین 17، زاگرس، مروارید و n-80-19 ) و چهار تاریخ کاشت (26 آذر، 13 دی، 30 دی و 17 بهمن) به صورت فاکتوریل بر مبنای بلوک های کامل تصادفی انجام شد. صفات تعداد پنجه در بوته‏، تعداد گره در ساقه، طول سنبله، تعداد روز تا(پنجه روی، ساقه روی، گرده افشانی و رسیدگی فیزیولوژیک)، حداقل زمان رسیدن به 50% حداکثر وزن دانه، طول دوره ی موثر پر شدن دانه، شاخص های رشد، انتقال مجدد مواد فتوسنتزی و سهم انتقال مجدد مواد در عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه ( به غیر از وزن دانه) با تاخیر در کاشت کاهش یافتند، اما صفات سرعت پر شدن دانه و شاخص برداشت افزایش یافتند.بیش ترین شاخص سطح برگ (4/98) و سرعت رشد محصول (29/64 گرم بر متر مربع در روز) متعلق به لاین 17 بود که در تاریخ کاشت 26 آذر به دست آمد. بیش ترین سرعت پر شدن دانه متعلق به کوهدشت (1/73 میلی گرم دانه در روز) و کم ترین دوره ی موثر پر شدن دانه (22/75 روز) نیز مربوط به لاین 17 در تاریخ کاشت 17 بهمن بود. بیش ترین و کم ترین عملکرد دانه به ترتیب 480/93 و 337/6 گرم در مترمربع، متعلق به اولین و آخرین تاریخ کاشت بود به طوری که به ازای هر روز تاخیر در کاشت عملکرد دانه 2/81 گرم در مترمربع، معدل 0/58 درصد، کاهش یافت.