نام پژوهشگر: مرضیه جوکار
مرضیه جوکار سید مهدی خیراندیش
ادبیات عامیانه ، گونه یی از ادبیات است که عموماً به صورت شفاهی در میان توده ی مردم شکل گرفته و به صورت سینه به سینه به نسل های بعد انتقال یافته است . فرایندی که عموماً سال ها و گاهی قرن ها ، ادامه پیدا می کند تا سرانجام توسط شخصی ، به صورت مکتوب درآمده و یا از حافظه ی تاریخی مردم پاک شود . در بررسی دقیق بسیاری از آثار ادبیات رسمی می توان تأثیرات مستقیم و یا غیر مستقیم ادب عامیانه را بر آن ها دریافت و این دقیقاً همان جایی است که ما را در تشخیص مرز میان ادبیات رسمی و عامیانه دچار مشکل می کند . داراب نامه ی بیغمی نیز ترجمانی از تاریخ پر افتخار ایران و شناسنامه یی معتبر از پیشینه ی فرهنگ و تمدن ملت ماست . کارنامه یی روشن از مظاهر گوناگون زندگی ملتی است که از نخستین طلایه داران فضیلت و آزادگی در جهان است . در مجموعه ای که فراروی شما قرار گرفته ، به بازتاب عناصر فرهنگی در داراب نامه ی بیغمی پرداخته شده است . عناصر فرهنگی یی که بسیاری از آن ها در گذر زمان از صفحه ی ذهن مردم محو گردیده است . از باورهای مردم گرفته تا افسانه ها ، ضرب المثل ها و مراسم های خاص که فقط تعداد قلیلی از آن ها ، در ذهن مردم باقی مانده است . این نکته قابل یادآوری است که ، در این پایان نامه ، نحوه ی ارجاع متن داراب نامه ، به صورت : نام کتاب ، شماره ی جلد و شماره ی صفحه آمده است .